Bir isyan aldı yine, ağzımda en ön safi,
Dilime dolanıyor, dedemin meşhur lafı,
İçimden kısık bir ses, sus diyor gelme dile,
Sükûtu emrediyor, öfkemi bile bile!
Sükûtum dilde diken yutsam ceddime ayıp,
...........................! Konuşsam noktam kayıp!
Gün ışısa gözlerinde baharın...
Çiçekler açsa bahçeler, gonca gonca
Bütün gönüllere sevinç dolsa...
Umutlar boy verse yeni sevdalılara...
Alıp götürse duyguları, seher yelleri,
mor dağların ötesine...
Sadece hasret sığmış geçip giden zamana,
Hüzün yoldaşım olmuş yalnızlık sevda bana.
Kilitli kapılarda hayal kurdum düş kurdum,
Yüreğimde ateşin adını özlem koydum.
Hasretinle yanan benim
Gel diyorum gelmiyorsun
Yolun boran kar mı senin
Gittin geri dönmüyorsun
Dağlar geçit vermez aman
Günleri aylarla ekledim durdum
Gün tükendi ay tükendi nerdesin
Sen gittin gideli hiç gülmez oldum
Yaz tükendi güz tükendi nerdesin
Hasret ektin bana bugünde dünde
İnsan, bazen mutlu, bazen mutsuz yaşamında geçirdiği her evreyi, yeniden yaşar.
Çocukluk ve gençlik yıllarıma ait ve niemle olan anılarımı hatırladıkça, gözlerim dolar, bir özlem yumruk gibi gelir tıkanır boğazıma...
Ninem her akşam bana, bazı hayvanlarla,
daha çok kuşlarla, perilerle ilgili masallar, efsaneler anlatırdı.
Öyle tatlı bir anlatışı vardı ki, sanki ağzından bal damlardı.
Dinle be evladım nasihat sana,
Ananın değeri biçilmez oğul!
Dualar dilekler hep senden yana,
Evlatsız bir tas su içilmez oğul!
Hep seni anarak başlıyor güne,
Uğur böceğim, duygu çiçeğim
Dudağımda sevinç nağmesi,
yüreğimde sevda...
Yedi iklim dört mevsim...
Gözlerde ışıltı, dudaktaki şarkı...
Hayalim düşüm, utangaç gülüşüm...
Ey benim gönlümün sevda çiçeği
Yüreğimin can yoldaşı ay ışığım
Ah yüreği nakışlı gonca gülüm
İlkbaharda sevgi selim
Yaz mevsiminde yağmurum oldun
Gecem-Gündüzüm sen oldun...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!