Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Yüzünden ihtişamlı güneş doğar avcuma
Bulutlarında telaş ha açtı ha açacak
Islaklığın karışır meyus gözyaşlarıma
Şiddetiyle o siyah camı kırbaçlayacak

Ve ben kuşkusuz uzun cümleler kuracağım

Yüzüne baktığımda sadeliği
Gerçek yalın görünse de çapraşık
Derine inince diyalektiği
Kuvantum köpüğü gibi çatışık

Denizin dalgası,dumanın isi

Durgun bir suyum, ağlamaklı yorgun
Aslında korum,yanardağ doluyum
Herkes beni hep, sanır serde suskun
İlkbaharda şen,sonbaharda oylum

Arada geçen,mavi yazlar yok mu?

Hayatın daraldığı yerde mutluluk olmaz
Yapraksız kuru dallar üstüne kuşlar konmaz
Gönlünü ferah tut ki ruhunu genişletsin
Bereketsiz topraklar nadasa bırakılmaz

Seni sen yapan değerlere sarılmalısın

Aramaktan haritalar eskittim
Yapış yapış ateşten gömleğim
Yorgun dolmuş güneşi yansıtmakla meşgul
saatini bekliyor
saat kulesinin zembereği boşanıyor bileklerimden
Utangaç bakışlar düşüyor melul gözlerden

Kendinden,dünyadan,her şeyden bizar
Keskin taşlı yollar dehlize çıkar
Bırakmaz peşini aşkın ateşi
Yanar söner gökyüzünde yıldızlar

Sarınırsın hurcunda geceye

Salına salına,yar gelir be hey!
Bastığı toprak oy! gül filizlenir,
Yürüyüşü endam şekillendirir,
Küheylan cakası,hep naz seğirtir.

Süzüle süzüle,yar gelir be hey!

Bahar gelince ben hep aşık olurum
Sevdanın akıntısına kapılır
Olmazlar sahiline savrulurum
Ulaşılmaz ufkun
Sinesine vurulur da
Kan revan olurum

Bir gizdir aynanın arkasında sarsak
Çoğumuzun bildiği zahiri ile gerçek arasında
Nasıl yansıtır bizi bilmeyiz,ancak;
Hakikatle yüzleşince farkederiz.
Veya çarpıtmak zavallı sayrıl/sa
Düşlerde biz sandığımız o yerine geçeriz.

Ah! şu arabanın debriyaj balataları
Ne aşktan ne de taşıttan gülmedi bahtı
Küçücük dünyaların anlamsız kaygıları
İçi cız etti,o kadar çok masraf yaptı
Yoksulluktan mı acaba,belki yoksunluktan
Kredi kartları çoktan limitleri aştı.