Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Elbet sevdam bir gün,sorgulanacak
Kim haklı kim haksız,hesaplanacak
Kalbimi kıranlar, yargılanacak
Sahipsiz makber-im,hep aranacak

Gözyaşım sel oldu,gecelerime

hazin bir yalnızlık öyküsüdür güzelliğin
melankolik sonbahar akşamında gizli
ümitlerimize isyandır serkeşliğin
yaşam kalım arasında görünmez bir çizgi

Buzlu peronlar hasret yanaşımı
Bir sigara içimi terk edilen yar
Gökkuşağı karıştırmış aşkımızı
Karlı tunduralara savruk intizar

Bu yol sevgi yolu bil ki yoktur sonu

Düşlerime düş arıyorum ıssız gecelerimden
Ardınca karmaşık mor salkımlar üzerinden
Bir siyah düşüyor karanlığa gözlerimden
Yalnız tapınağın sessizliği duyuyor çığlığımı
Ezada bin sefa sende gizli bilirim ezelden

Bir şey var ismi lazım değil
Belleğimin ucunda püsküllü bela
Alıp çıkarmak mümkün değil
İçimde düş kapanı gibi hala

Nesneler öyle ne menem şeyler

Yorgun vagonların usulca kımıldadığı an
Kulaklarımı çınlatan gurbet türküsünden mi
Yoksa terkedilmiş hasret kokan garlardan
Miadı dolmuş isyan parıldayan raylardan mı
Yoksa yol boyunca keder istifli traverslerden
Son sürat geçtiğim melül bakan kasabalardan

Nerede bir umut görsem elim uzanır
Yanar söner ışıklar düşer birden
En ücra köşelerde can uyanır
Yeniden doğmak yoksa gibiler den

Nasıl dayanır vallahi bilinmez

Ne kadar alıngandır durakların hoyrat yalnızlığı
Işık huzmeleri delip geçerken katran geceleri
Savrulur umutlar mazlumun sigara dumanında gizli
Umursamaz bekleyişin küskünlüğüyle boş boş bakar

Her fani kendi çözümsüzlüğünde çözümünü arar

Işıklar yıldızlarla mahya karışımı
Yeni bir güne umutların yansıması
Şehir puslu uyanmış sabah uykusundan
Kaldırımları yıkamış toz bulutları
Meyus yağmurların kokusu her taraftan
Mecnunun biri deşiyor yalnızlıkları

Sarmaşık
Tozlu yeşil yaprakları
Engel tanımaz revan olur
Sarar gövdesini

Heyhat