Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Baharı beklerim ben çok eskiden,
Yorgun şubat sonu yağmur dinerken.
Parkta oturmuşum göğü izlerken,
Etrafımı sarmış çimen kokusu.

Erken uyanınca türlü nebatat,

Gece apansız can evime
Hasret yıkılır paldır küldür
Hüzün dolunca kalbime
Hicran ateşi söndürür

Böyle geçer sensiz yıllar

Umuda yolculuktur bazen
Kimisininki acılara ortak bir çaba
Kimisinin hasret...
Kalkış anında depreşen yüreklerden
Gurbet türküleri çınlar
En zor geçen zamandır

Seninle bir dünya kuralım
İçinde hiç hasret olmasın
Olursa da izi kalmasın
Çaresiz son ölüm ayırsın

Sevelim her demde yalansız

Gecenin ardında yıldız saklanır
zamanın içinden düşer silüeti
Kaybolunca akşam siyahlara boyanır
Bir kıvılcım çakar süzer hayaleti

Kalıpları kırılınca düşler,dağılır tin

Her şeyi bıraktım ben de zamana
Sensizlik en büyük kıyamet bana
Gerek yok! aşkımı hatırlatmana
Ne unutmak kolay ne sevmek seni

Suçmu bilirim çocuk değilim

Biliyorum
Yaşamım seni özlemekle geçecek
Her sabah hayalinle uyanacağım
Titrek sesin çınlayacak
Kulağımda
Unutulmaya mahkum

Ben artık eskisi gibi değilim
Acılarımla yoğruldum değiştim
Ah,böyle olacağını bilseydim
Düşünmeden çekip gider miydim

Ben mi terk ettim belli değil sen mi

Herkesin var yaslı bir hikayesi
Öncesi saklı sonrası gizemli
Değişir dönüşür ve olgunlaşır
Bilinç eksikliği tasası derdi

Denemeden öğrenmek olanaksız

Neden şiir yazamadığımı soruyorsun
Doğru saptama evet şiir yazamıyorum
Aslında sen varmış gibi nerede diyorsun
Oysa ben de yazamadığımı biliyorum

Söyleyecek sözüm var benim içimde gizli