Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Yalnız kalsan ağır aksak kör dolambaçlarda
Zamanın su gibi aktığını hissedersin
Elin varmaz dokunamazsın uçurumlarda
Gün görmemiş sözcüklere tutunmak istersin

Onlar senin umut tutamağın gibidirler

Koca bir yaz geçti sensiz
Ne denizin mavisi mavi,
Ne yeşilin yeşili yeşildi,
Ne yakomozların ışıltısı sahici
Derin bir yalnızlıktı geceler

Sevginin tezahürü olan biten unutma
Habis bir ur misali büyüyen hasretinle
Sana kavuştuğum an yaşadığım sevinçle
Sabah güneşi gibi doğuyorsun dünyama

Sen benim tümleyenim eşsiz ruh ikizimsin

Ben sana tutkunum yar şaka değil
Tutkunluğum elde oyuncak rezil
Gayri mesafeler kat edilmez zor
Ummana ulaşmak sayılmaz zeyil

Ahu bakışın lebiderya şehla

Senin yokluğun vız gelir bana
İçimde,hücrelerimde,bağışıklık sistemimde,
Sen hep yanıbaşımda.
Seninle mesafeler yol değil
An be an seninleyim hilafsız karşımda
Sen: sessizliğimin sesi,

Sen el oldun uzaklara karıştın sel oldun,
Bense kara bulutlar göğünde yel oldum.
Sana yağmak için ırmaklara çeşme oldum,
Yol oldum gönül deltanda kristal kum oldum

Karabasan içinde kora düşünce aydım,

Denemek öğrenmekmiş yar seninle
Öğrenmek yaşamakmış her yudumda
Yaşamak değişmekmiş her adımda
Değişmek yeniden doğmak sevinçle

Bir şiire daldım ki başa bela

O kadar güzelsin
O kadar ben'im
Hangi dağda açarsın
Hangi kırda çiçeksin
İnan ki benim için
Sen bir ömre bedelsin

Nasıl sevmiştik o günleri /habersiz
Bir güvercin kanadı hafifliğinde
Kınında saklı ustura gençliğimiz
Uçurtmaları süzen gökyüzü mavisinde

Nasıl geçmiştik o yollardan/gayesiz

Tutunca tutmaz bilirim zordur
İğde dalında yalnızlık intizar
Sırma kaftan sarmaz yanar içim kordur
Rüzgarın bağrına Yelesen Gülizar

Anda yaramaz bir çocuğum bilesin