Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Ben :Onmaz yaralar alsam da vazgeçmem aşktan
Ben: Sonu yitim olsa da çekinnem bu daraştan
Ben : Gönül kazanmanın zorlu takatından
Ben: Sonuna kadar hiç pes etmeden severim

Ben: Bir güzele aşık oldum sonu hüsran olsa da

Nasıl geçti sensiz bir haber bile vermeden
Sen miydin girdabına kapıldığım sevgili
Apansız karşıma çıktın kayboldun birden
Sen miydin uzaklardan bana görünmeyeli

Hayal aleminde gezen bir müjdeci gibi

Irağinda kalayım ne olur anla beni
Kuraklık çeken mevsimlerin yağmur duası
Ol zemheride sulusepken kar fırtınası
Mehtaplı gecelerde aydan sorayım seni

Nedir bu benim aşktan yana çektiğim çile

Bir gün bile sensiz geçmek bilmiyor
Ne yapsam boşuna her şey anlamsız
Yalnızlık bir yara içim sızlıyor
Bitmiyor bu özlem aşksız sevdasız

Sitemler edip şiir yazsam da

Içimde ağlamaklı bir hüzün ,yorgun gönlüm
Gidiyorum hayatın içinden sepsessizce
Bilmiyorum nereye ne yarınım ne dünüm
Gün ağarmaz ufkumdan ne gündüzüm ne gece

Ben böyle hiç bir şey mi olacaktım, beyhude

Senle anılarım uykusuz gecelerimdi
Gönlüm öyle bomboş ki umarsız herşey bitti
Kalemim yazmaz oldu kelimeler tükendi
Umutlar mehtap gecesini andırıp geçti

Görünmez karanlıkta, ıssız bir yoldur aşkın;
Tekinsiz tenhalığı yaralar derinlerden...
Mucize görünse bir kez, gülse ,geliverse;
Kim bilir hangi kıta , neresinde dünyanın?
Benzer davranış ve de benzer özelliklerden.

Âh çözebilsem senin anlaşılmaz vehmini
Gülde öten bülbül değil ki serzeniş sitem
Gamzeli bakışların söyler mi ahvalini
Nedir seni bu denli içerlendiren gizem

Sensizliği taşırım mısralarıma
Yorgun argın düşerken yollara
İklimsiz sılamıza sis çökmüş
Duman bürümüş doruklarına

Göz gözü görmüyor geçit vermez

Sevda ateş çemberi geçme sakın yanarsın
O öyle bir yangın ki söndüremez gözyaşın
İnletir gök kubbeyi kederli ağıtların
Yazdığın şiirleri bırak mazide kalsın

Ay mehtapsız geceden sessiz sessiz kaybolur