Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Çok yorgunum ,kaleme uzanamayacak mı
Seni yazamayan şu dermansız kollarım
Hele sus pus yüreğim sendeki de vicdan mı
Bu ne aymazlık böyle ,unutulmuş bir yanım

Aşk cansuyuna hasret sahibi terk edince

Hep aynı kelimeler hiç akıldan çıkmayan
Aşk aşk aşk nerede ki kağıt üzerinde mi
Ona aşk denmez sevda özlemi anlaşılan
Kararmaya yüz tutan biri gel geç diğeri

Eksikliğin bütüne varım mücadelesi

En son tren vagonu gibi kaybettim seni
Kıvrılarak uçup gittin gözümün önünden
El etsem de artık hiç göremezdin sen beni
Zıpkın gibi seğirttin apansız pencerenden

Şiirim olsun nazlı yare benden hediye

Sırası mı şimdi yol yordam değiştirmenin
Yanlış yola girmek var başka bahara bırak
Şiirin ortasına korkusuzca dal gitsin
Bak bir bir terk ettiler seni dost bildiklerin

Ee...dostlukların da haklı beklentisi var

Hani içinde büyüttüğün yetişkin çocuk var ya!
Hayattan ders almadan aynı hataları tekrarlayan
Mutsuzluğun kaynağını kendi dışında
Nesnede, olayda ya da kişide arayan
İyi belle yaramaz hınzırı
Ve bir gün gelecek o çocuk büyüyecek

Yalnızlık içinde bir karabasan gibidir
Öfkeli şimşeklerin göğü aydınlatması
Korkunç gök gürültüsünün ürperten sesidir
Boşluğa düşen kara bulutun çarpışması

Yalnızlığı ıssızlık diye sanan aldandı

Yıldızlar ışıldıyor gökyüzüne bakınca
Biz ona yıldız kaydı deriz çıplak gözlerle
Yanıp sönüyor gibi atmosfere dalınca
Farklı anlam yükleriz çoğu kez kem sözlerle

Parıldayan göktaşıdır havada yanarken

Şiirimin konusu değişmez artık : Özlemdir!
Hayalimde canlanan o eşsiz güzelliğin,
Seni anlatmak: Amaç, aydınlık gerçeğimdir;
Dizelerime Işık tutan o içtenliğin...

Gücünü aşktan alır, madde mana iç içe;

Yolun sonu sevgiye çıkıyor her adımda
Elin kınası gibi uçmasın yüreğimizden
Kekre tat olsun salkım salkım bağbozumunda
Yağmurun sesi uyandırsın güzleğimizden

Biz yaşlanalım fakat o her daim genç kalsın

Davetsiz konuk gibi apansız gelir şiir,
Telaş içinde elin ayağın dolaşır ya !
Gönül penceresinden rüzgâr olup seğirtir,
Sanki müjdeli haber vermek için dünyaya...

Canın, sıkkın ! Sığınak ara ,şiir döşeli,