Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Sen benim son şiirimdin, hiç bilemedim
Eninde sonunda, belki düzelir umuduyla ,
Varoluşumun sebebiydi bütün çektiklerim.
İçsel hazine zenginliği düzeltir ancak dedim
Layığı henüz keşfedilmemiş ses uyumuyla.

Hoş bir sedaydı yarım aksanlı söylemi;
Evvel ezelden konuşuyordu sanki...
İsmini zikretmek yanlış olabilir belki
Duldasında cik cik öten kanarya gibi
İçini ürperten seher yeli gibiydi

Ne kadar içine kapansan; boşuna!
Göreceğin iyi kötü anılar.
Geleceğe uzan; artı sonsuza!
İşte sana yepisyeni yarınlar.
Dün ve bugünle birlikte iç içe;
Dur durak bilmez, yaşamı karşılar.

Çıtı pıtı güzelsin sen bir ömre bedelsin;
Ince narin ellerin, gizemli bakışların,
Candan tene yansıyan bilgece ferasetin,
En büyük eserisin o meçhul ressamların.

Seni anlatmak her bakımdan "altın orandır"

Her günümde sensin ah baştacı
Akan gözyaşlarım mürekkep olur
Ne ki olamaz herkesin harcı
Duygularını anlatmak onurumdur

İadeli taahhütlüdür mektubu aşkın
Merakıdır senli sensiz geçen zamanın
Mutlu veya mutsuz tut ki saadetli anın
Büyük sevince dönüşen küçük umutların
Şüphesiz her şey içinde saklı bu tanımın

Mektubun var uzaktan
Çok uzaktan mektubun
Karlı dağların ardından
Yıldız süslü umudun

Ay ışığı parıldar

Hayırlı sevdaya talip olursan ;
Aşkı yaradan'dan ötürü bil .
Nedamet karanlığına sapmadan,
Doğru yol hakkın yolu , diyerek,
Aşkı, kutsal bağıt saymak gerek

Harlı düşlerde ararken suretini
En ücra köşesinde bir yerde ,
İçsel hazinemde buldum seni.
Düşlere sığmaz güzelliğin , hani
İçimi yaralar yar oy sinemi

Artık seni şiirlerde buluyorum, habersiz;
Satır aralarında hayalini görüyorum ,
Bütün bunları sen hiç bilmiyorsun, nedensiz!
Yanıtını kendimce sözlerinde arıyorum .