Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Sevmekten, başka bir şey aşk, kabul et!
Eni konu hissettirmektir, maharet...
Maksat sevmek değildir ki sevdirmek.
Rüyalar aleminde gezinebilmek ,
Aşkın, neyse sırrına varabilmek .

Halimi hiç mi hiç sormadın güzel
Ürperen yapraklarda sonbaharı
Lalezarda gördün mü ilkbaharı
Yanık teninle ah o yazları
Aşka davet eden şakayıkları
Bezminde kadeh kırdığımız o anı

Her an aklımdasın sensiz yapamam
Elimde değil olsan da olmasan
İçimde gizlisin hiç unutamam
Dayanmak zor sensiz geçerken zaman
İzini sürerim gayri dayanamam

Haydi, bütün eller havaya !
Erteli aşkların şerefine haydi!
İçimde bir his var: Bu aşk yaşar.
Derler ki bu dünya yalan ,
İçim içime sığmıyor, ne yapsam?

Bırak beni ne olur dertlerimle kederli;
Aşinayım ezbere , biliyorum sonunu.
Güz çiçekleri gibi,toprak aldı filizi;
Yeni aşkın bağrında,yeşertir umudunu.

Kısır döngü değildir dallanıp budaklanır,

Hiç hesapsız seviyordum seni ben
Ezelden beridir tanıyor gibi
İyi niyet son kurbanı vermeden
Dost bildiklerim oldu müsebbibi
İçimdeki yangın henüz bitmeden

Haydi gidelim dost eline varalım
Aşkı içelim kevser niyetine
Nerede garip görsek el uzatalım
Düşenin dostu var kanıtlayalım
Aşkların yüzü suyu hürmetine

Onca yıl görüşmediler, çok yoksuldu paydaları
Düş ortağı değildiler, zayıftı ortak yanları…
Karşılaşınca aniden, umut filizlendi birden
Zaman geçmişti üstünden, eskitmişti devranları
Tekrar başlar ümidiyle, can suyu verip sevgiyle
Kim yaşatır son demiyle, yarım kalmış dostlukları

Derdini söyle bana derman olayım sana;
Hayattan aldığım ders ikimize de yeter.
Seni sevdim seveli döndüm ben şaşkına,
Yapabildiklerim ise sözün bittiği yer.

Aklından geçenler kaderin olur sonunda;

Unutulur mu kalpten kalbe giden yol?
O canım patikayı ayrık otları sarmış,
Nice kervanlar geçmiş sonsuzdan sonsuza.
Yordam değişirken izi silinmiş dört bir kol,
Aşk galebe çalınca her yanı güller açmış.