Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Sevda ateş çemberi geçme sakın yanarsın
O öyle bir yangın ki söndüremez gözyaşın
İnletir gök kubbeyi kederli ağıtların
Yazdığın şiirleri bırak mazide kalsın

Ay mehtapsız geceden sessiz sessiz kaybolur

Sevdalarımız çiçek açmaz belki de
En ücra köşesinde susuz kalır
Memnun kalmaz toprak kendi içinde
Rüzgarın ıslığı yağmurun sesi
Aşka davet eder sanki gizlice

Hayallerim var benim yere göğe sığmaz
Gönlümdeki yanardağ sensiz etkinleştikçe
Yüreğimde kızıl kor aşklar yandıkça sönmez
İçim taşar bazen lav misali püskürdükçe

Sen aşkın en saf hali altın gibi parlayan

Her yanımda sevdanın izleri
Üzüntümle uykusuz geceierim
Lal olmuş dilim tutmaz dizlerim
Yorgun düştükçe tekleyen kalbim
Aşkı anlatan duygu yüklü yüreğim

Fizanda olsan da bulurum seni
Elimde değil duramam inan
Rastgele bir eğilim değil ki
Harlı düşlerimden arta kalan

Aşkın güzelliği burada gizli

Sensizliği taşırım mısralarıma
Yorgun argın düşerken yollara
İklimsiz sılamıza sis çökmüş
Duman bürümüş doruklarına

Göz gözü görmüyor geçit vermez

Dünyaca ünlü üstat şairimiz demiş ki
"Şiir İki Ayak Üstünde Yürür"
Birincisi İçtelik İkincisi İmgelem
Naçizane bu tanıma ben de katılıyorum

Bir şiirde gözümüz önce içtenlik arar

Şiir bitti sanırsın kaynak tükendi gibi
Bir kuraklık mevsimi kuruttu dağarcığı
Nerede güzel sözlerin imgelerin sahibi
Kaleme uzanan el bulamıyor karşılığı

Bulutlar küme küme dağıldı uzaklara

Artık şiir yazma zamanın geldi
Gözlerin doldu anlıyorum
Anlıyorum hasretin dayanılmaz oldu
Giriş cümlesine balıklama daldın
Altın bulmuş mağribi gibi
Şiir böyledir işte dostum

Şiirimsi şiirler
Yani şiire benzer
Henüz şiir değiller
Öyle demiş bilenler

Nasıl da hükmederler