Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Her güzelliğin bir kusuru varmış
Eninde Sonunda ortaya çıkan
İnsan aldanırmış bencileyin yar
Duygular ki yanılmaz zerre kadar
İşin içinden bakan gözler çıkar
Kaç göz bakarsa baksın sonuç aynı

Güzelliğine hayran kaldım ben donakaldım
Her yanı çiçek açmış işte erik ağacı
Doymadım sana bakmaya ben doyamadım Eyninde bembeyaz gelinlik başında tacı

Nasıl da canlanır sükun içinde tabiat
Öylesine devinim ki her yerde bereket

Çiçeğe kesmiş gördüm ağacın dallarını
Beklenmeyen konuktu ilkbahar muştucusu
Aslında hiç istemezdim öyle açmasını
Erken gelen bir mevsimin hazin sunucusu

Keşke zamanında olsa baharın gelişi

Yaşanacak bu ömür sensiz ,bazan neşeli,
Bazan bungun,sevda yolunda düşse de bitap.
Gözlerden parlayan o aşina bakışlar ki!
Sonbaharın düşü :Issız çölde bir serap.

Onsuzluğu tatmak istemem ,rüya olsa da;

Kalem /defter elimde,esin perilerini,
Bekliyorum,bakarsın teşrif ederler diye.
Heybemi karıştırdım,unutulmuş birşeyler,
Ambalajı üstünde, şair dosttan hediye...

Aradım bulamadım,biraz umutsuzlandım

Hani sen var ya gözlerimden akan
En hüzünlü gözyaşlarım gibisin
İçimde alevlenen aşk ateşi
Değdiği yeri yakar misali
İçin için küllenen kor gibisin

Ağlamak istiyorum tüm aşklardan öteye!
Tutsak oldum vefasız bir sevdanın elinde;
Ah etmiyorum heyhat ! çektim bir kez sineye ,
Hayat duvar örüyor, hicran yara içimde .

Bırakınca gönlünü apaçık denizlere ;

Şiirin eskime yaşı göreli kaç yıldır?
Ben diyorum dört yıldır var mı yanıtı olan?
Usta şairler kolay kolay eskimez,
Şiirleri de değerini kolay yitirmez.

Tarihi eser gibi: Durdukça kıymetlenir.

Yeni bir söylem bulmak gerekiyor
Aşk şiiri eziklik duygusundan
Tek yanlı edilgenlik baskısından
Ruhunu özgürleştirmek istiyor

Hayatı tarifi çok zor biridir

Aşkı eylülde beklerim
Ölümü bekliyor gibi
Dinmeyecek bu bilirim
Kanayan yara misali

Uzaklar beni çağırır