Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Onca yıl görüşmediler, çok yoksuldu paydaları
Düş ortağı değildiler, zayıftı ortak yanları…
Karşılaşınca aniden, umut filizlendi birden
Zaman geçmişti üstünden, eskitmişti devranları
Tekrar başlar ümidiyle, can suyu verip sevgiyle
Kim yaşatır son demiyle, yarım kalmış dostlukları

Derdini söyle bana derman olayım sana;
Hayattan aldığım ders ikimize de yeter.
Seni sevdim seveli döndüm ben şaşkına,
Yapabildiklerim ise sözün bittiği yer.

Aklından geçenler kaderin olur sonunda;

Unutulur mu kalpten kalbe giden yol?
O canım patikayı ayrık otları sarmış,
Nice kervanlar geçmiş sonsuzdan sonsuza.
Yordam değişirken izi silinmiş dört bir kol,
Aşk galebe çalınca her yanı güller açmış.

İçimde bir düğüm var çözebilmem imkansız.
Öyle ,şikayet değil : Son derece anlamsız!
Bu çözümsüzlük,sanki gelgec dünya sorunu
Gibi çözülmez,ne yardımlı ne de yardımsız.

İçsel Hazinelerim (anahtarlarım yoktur)

Yaklaşınca menzile değişiverir birden,
Yaşadığın hayatın eskidikce anlamı.
Aslında kendisidir,kayıverir elinden
Ayarı tutmaz olur ne yolu ne yordamı.

Eğbez eğbez kokusu sökün eden kuşları

Kalemi bırakma sakın! keşke dolu dünün;
Ne olursa olsun, hiç şiirsiz günün olmasın.
Beğenilmeme kaygısı en büyük üzüntün,
Olsa dahi yeise asla kapılma sakın....

Yazarak çoğalırız duygu ve düşünceyle

Günler ne çabuk geçiyor, ömürler bitiyor
Bir hedefe kilitlenmişiz, içimizde umut,
Öte yanımızda keder; ummana koşuyor,
Ne varsa katıp geçiyor,göze değen somut.

Soyut olan hayallerim : Yaşama sevincim,

Iraksak yakınsak mercekleri al
Bakalım eşyann tabiatına
Aşk bir yanılsama ya da mumma
Değilse nedir onca acı tasa

Kavuşma arzusu ten ile tinde

Seni düşünmek yok mu ? Aşkın buzlu yanardağ;
Olduğunu bilmeden sevmek delicesine.
Gönulden gönüle senin ile kurduğum bağ;
Anahtar olur aşkın çözümsüz denklemine...

Seni beklemek yok mu? Hiç gelmeyeceğini ;

İki çeşit aşk vardır
Biri sabaha kadar
Diğeri mezara kadar
Sevenlere selam olsun

Aşkın gözü kördür