Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Yeni bir söylem bulmak gerekiyor
Aşk şiiri eziklik duygusundan
Tek yanlı edilgenlik baskısından
Ruhunu özgürleştirmek istiyor

Hayatı tarifi çok zor biridir

Aşkı eylülde beklerim
Ölümü bekliyor gibi
Dinmeyecek bu bilirim
Kanayan yara misali

Uzaklar beni çağırır

Dağlara devrilmiş bulutlarıyla
Ilgıt ılgıt esen aşina rüzgâr
Sonun habercisi manzarasıyla
Küme küme göçer allı turnalar

Değişimse tamam ayrılık vakti

Ah, şu kalem yürüse
Dağları, taşları sürüse
Billur pınarların dibi görünse
Şiir yazmak, ne güzel olurdu

Ah, karlı orman kuytusunda

Hemen ağlamak geliyor içimden;
Eski bir şarkı duyarsam yürekten,
İçimde bir hüzün kanar derinden
Dolu dizgin atlı gibi esiyor !
İpince sızıyor geçtiği yerden.

Seni anarken hep fırtınalar kopan kalbim
Yer yarılırdı sanki görünmezdin ,nerdesin
Sensiz lâl oldu dilim kalem tutmadı elim
Mazide kaldı her şey dertli gönül neylesin

Yar seninle yeri bomboş kaldı sensizliğin

Sebebi yok bir aşka kapıldın / sebebi yok
Yıllarca aldanmışsın aşk diyerek kanmışsın
Hiç ihtiyacın yokken kalbine saplanan ok
Gibi geceni gündüzüne karıştırmışsın

Şiirler dolusu bir duygu yükü gönlünde

Seni o yerde gördüğüm zaman
Kader köprüsü açıldı aman!
Gördüm ki ilmek atıldı heman!
İşte aşk böyle garip bir histir

Anda irkilir uyuyan kalpler

Sanki içinden gelen bir ses uyarıyor;
Günün şir'ini yazmadığını söylüyor.
İşte sana anahtar cümle ve kafiye:
"Düş kurmak demek umut etmek " diyor.

Hayallerinle yalnız kaldın şu dünyada;

Nerde eski baharlar rengârenk umut saçan ,
Yolunu gözlediğim ,sabırsız beklediğim.
Hepsi mazide kaldı yılda bir yürek yakan ;
Tahmin edilmez bir daha görebileceğim.

Nerede umut varsa bende de vardır inan!