Erbil Erden Şiirleri - Şair Erbil Erden

ağrıyor yine dizlerim,
sağlık dilerim,
ne isteyeceğim başka mevladan!
ne çıkar sanki kötü sözden, hevadan,
ağarıyor yine gözlerim,
seğirir,

Rastladı mı sana hiç çaresizliğin,
Dalıp öylece tırnaklarını yediğin,
Vazgeçip kendinden gittiğin,
Oldu mu hiç seni kınarlarken,
Sabahlara kadar sebepsiz içtiğin.

Belki sen gökte bir devasa yıldız ben yerde küçük bir karınca,
Ama şunu unutma; benim gönlüme sığar senden milyonlarca,
Kocaman bir boşluktur insan gönlü sığmaz içine alemi derya,
Ancak bir küçük tebessüm, bir tatlı söz yeter içini doldurmaya.

Arasan ne olur sorsan halimi hatrımı sebepsiz yere de olsa,

Bazı insanlar ölmeli,
Pis kokan, pis konuşan,
Bağıran, çağıran,
bazı insanlar ölmeli,
Gitmeli hayatımızdan,
Asla dönmemeli…

Ölüm bir gün tedavi edilecek bir hastalık değildir .....
Her şey bir gün bitecek, bir daha yeniden dirilinecektir....
Bir farkla, Bu defa kontrol sende olmayacak,
Döndüm Yarab, beni yıka, beni temzle denecektir...

Su ile değil ateş ile arınacağız kirlerimizden,

pekala mümkün zamanı durdurmak,
otomobillerin, elektriğin olmadığı,
yolların ince tek bir çizgi gibi uzandığı,
saatlerin kurulmadığı,
tik tak, tik tak duyulmadığı,
yılların, ayların, hatta günlerin tespih taneleri gibi sayılmadığı bir zamanı düşün,

saat yirmibeş,
elli üçüncü hafta,
on üçüncü ay,
ve mevsimlerden ne ilk ne son,
gün mü gece mi bilmiyorum,
kaç zaman, kaç göz kırpması,

Sakın ha diyorum, sakın diyorum,
Getirme aklına, günahı biliyorum,
Unutmak cinayet işlemek gibi,
Hep aklımda olacaksın gidiyorum.

Mesafeler ayırmaz insanları sanıyorsun,

bırak şimdi dinlensin başım,
akşamdan kalmayım,
ağrıyor!
bırak biraz daha yatayım,
çok hastayım,
kafam almıyor!

yanaşmayım geceye,
maksadım düşlerine girmek,
ruyada olsa seni görmek,
o yalan mı gerçek mi bilinmez,
alemde sana kavuşmak,
sevişmek!