kırdılar kalbimi,
bölüştüler aralarında,
biri ahımı aldı öbürü ağrımı,
yüküm azaldı!
çaldılar malımı,
paylaştılar aralarında,
Kalpler kırılıyor,
Gönüller alınıyor,
Acısı sorulmuyor.
Hayaller kuruluyor,
Sonra unutuluyor.
Ya kırılan hevesler,
Dayandığın duvarın,
Hep yanında olanın,
Camdan odana dolanın,
Bir ekmeğin bir soğanın,
Kıymetini bil.
Bazı insanların yeri yoktur, bir metre kare bile değil,
Bir kalpte bile bir damla sevgi ile kimseye care değil,
Kimileri kimsesizdir, Kimse ona sevdalı, yaren değil,
Bir başınadır insan kimse ona kendinden yakın değil.
Kimse bilmez kimseyi, bazı insanlar sahipsiz gibi,
artık köşeliyim,
her şeye, herkese karşı,
sivri, dik ve dikenli,
anlayışsız,
tatsız tutsuz,
hatta zehir zemberek!
bir elektrik faturasını,
birde şu malum göbeği düşüremedim.
konforuma düşkünüm besbelli!
rahatı, kolayı seviyorum,
bu yaştan sonra üşeniyorum,
yaşlı insanlar gibi,
kısalır uzar gölgem,
sabah ayrı, akşam ayrı boyum posum,
şuracıkta uzanıp ölsem,
hangi işim kalır geri, üzülür hangi dostum!
mütemadiyen yetişebilmek için gaalâlara,
Kâğıttan gemiler yaptım,
aklımın kenarlarında yüzdürüyorum,
Kasıttan yeminler ediyorum,
sayıp, söylüyor, çokça sövüyorum,
ah şu benim başıma gelenler,
ne diye gülüyorum,
nerede şimdi o kuşların gönlü,
o adamların ruhu,
güvercinlerin telaşı,
insanların endişeleri nerde!
yüzlerinde hande,
gözlerinde ki kaygı nerde!
Ne zaman kalbimizi bir çiçeğe kondurduk,
gülü sevdik, acı çektik…
koparıp kokladık, dikene dokunduk,
canımız çok yandı!
derdimizi kelimelere yükledik,
ağıt yaktık, türkü söyledik,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!