Umutsuzca bekleyişlerim sona erdi
Artık sadece gözlerim konuşuyor
Arzulamak seni ne güzel
Yalnızca bende kaldı gözlerinin güzelliği
Ne kadar vazgeçmek istesem de senden
Hatırladıklarımla bana dönüyorsun
Vakit yarın değil
Dün ve bugünü göstermiyor takvimler
Belki yarından sonrası yok
Gökler bir daha görünmeyecek gözüne
Şimdi yalnızca bunu görme vakti
Bir genç kız
Saçları uzun beline kadar
Kahkahaları sokağın en uzak noktasında duyuluyor
Bir genç kız
Saçları uzun beline kadar
Yine seni yazma vakti
Âşık olmayı gerektirmiyor zaman
Özlemek istiyorum özlenmek isteyenleri
Ama bir şey seni özlemek istiyor
Bırakmıyor benliğime beni
Ben beni taşıyamıyorum güzelliğin karşısında
Bir şiir vardır
Özlenen kişiye hitaben
Cümleler hep onu anlatır
O cümlelerin sonuna nokta konur
Bir şiir vardır
Sen
Yağmur damlaları gibi masum
Arzuların depreştiği an
Sevilmem imkânsızlığı kadar uzak
Sevmenin en güzel yanı
Çiçekler kadar neşe
Susmak,
Zorunlu bir insancıl davranış
Kaybetmenin aksine soylu
Gülmeye rağmen gerekli
Çoğunluğun sessizliğinin sesi
Konuşmanın alameti
Kasımın son günlerinde çirkin bir delikanlı
Bakınıyor sağına soluna
Belli bir güneş özlemi içerisinde
Karanlığın en dibinde yazdıklarına üzülüyor
Bu bir çağrı
Ya da feryat sayılabilir
Aslında yalnız kalmak bir abartıdır
Yanındakiler nerede bilmezsin
Önündeki karanlığı solursun her zaman
Ölüme inat sevmek istersin yaşamayı
Ama yalnız kalmak yok mu?
O abartılı dürtü
Ağlamaklı ve karanlık misali
Ateşler içerisine düşmekteyim
Yağmurlar yağıyor üzerime
Her bir damla kıvılcım emsali
Ağlamaklı ve karanlık misali
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!