Engin Tunca Şiirleri - Şair Engin Tunca

Nere gitsen kaçamazsın nafile
Sonun belli, sen aldırma güzel dost
Yürüyesin hep doğruya, güzele
Döneceksin bir gün sen de gazele

Yaz hele can, bir kalem al yaz hele

Yaratan seni gül diye yaratmış
Yaşayıp aşkı bul diye yaratmış
Dünyanın haline ağlama sakın
Yaratan seni gül diye yaratmış

Dikenler acıtıp canın yaksa da

İnsandır, kahrı çekile
Sevgili, nazı çekile
O yardan nasıl geçile
Âşıktır, çekecek çile

İsterim bir asır ola

Hep düşlerde dolaşsam da
Hallerime şaşırsam da
Nasibimdir, der geçerim
Dumanlara gark olsam da

Vardır derim, bunda bir iş

Işık vermiş, güneş gibi
Mehtap sana bir eş gibi
Aşkı yaşa, ateş gibi
Var mı nimet, nefes gibi?

Her nefeste umut vardır

Işık verdim, aydınlattım haneni
Dileğimce saçamadım, nedendir?
Sabırla bekledim bunca seneni
Terk edipte göçemedim, nedendir?

Aşkım dedim hep dostuma, düşmana

Tertemiz, bembeyaz bir örtü kapladı,
yıllar sonra yine bu koca şehri,
çekilen çileler bir yana.
Sanıyorum ki, ve diliyorum ki;
Bir mesajdır bu
bütün ahalisine bu koca şehrin,

Bir öykü okudum, dünya güzeli
Dinlediğim ezgi, dünya tatlısı
Onların mimarı, en harikası
Ne güzel dokumuş öykülerini

Bir selam yolladım o güzel dosta

Kırdın yaprağını, eyledin talan
Ne kastın var idi gonca gülüme
Yıktın ocağını, söyledin yalan
Ne kastın var idi gonca gülüme

Bağlara şenlikti yaprağı, dalı

Yine derde saldın sen beni böyle
Bu şaşkın halime ne olur gülme
Hangi can dayanır böyle bir zulme?
Bu şaşkın halime ne olur gülme

Gönlümü küstüren sevda derdidir