Engin Tunca Şiirleri - Şair Engin Tunca

Adaların ışıkları,
İstanbul’un âşıkları,
Ne de güzel bağlar, o yar
İpektendir kuşakları.

İstanbul’un âşıkları,

Öyle mutluyum ki, nasıl anlatsam?
Kuş gibi havada geziyor gönlüm.
Senin aşkın ile yıllar yaşasam,
Hayata yeniden başlar bu ömrüm.

Çocuklar gibi şen, neşe doluyum,

Beni benden alıp sana getiren
Güzel gözlerindir cana yetiren
Seni senden alıp bana getiren
Şirin sözlerindir cana yetiren

Şirin sözlerindir cana yetiren

Rüzgâr değilsin sen, esip de geçen
Ömür değilsin sen, yaşanıp biten
Rüya değilsin sen, güneşle yiten
Gönlümde korsun sen, yıllarca tüten

04.11.2005

Ben güzelin sarhoşuyum,
Bade içmek haram bana.
Sevdaların ayyaşıyım,
Meyli rebap haram bana.

Gözlerine hu çekerim,

Köle olmak varken can dostuna,
Can vermek varken sevdiklerin uğruna,
Acze düşmek neden, sorarım
Vardığında yolların karanlıklarına…

Şair aç kalır, susuz kalır, uykusuz kalır

Yorgunum.
Yıllar geçti,
yıllarda uzun yollar,
yollarda aşklar, ayrılıklar, özlemler…
Ne aradın, ne sordun,
ne geldin dost.

Bakıyorum yine kabardın,
kudurdun deniz.
İki nefes kokunu çekip, martılarla muhabbet,
simidimi paylaşmaktı niyetim.
Ne alemi var şimdi kıskançlığın, durup dururken
vallahi söz, balıklarına dokunmam.

Sevgi nedir?
İnsanı sevmek mi?
Yemişi, çiçeği,
kuşları, taşları,
parayı, yaşamayı
sevmek mi?

Hak' ka niyet ettim düştüm yollara
Aşk ile savruldum, yandım odlara
Cümle itirazım sahte kullara
Gönüller sultanı nerede ola?

Doğruluk içindir verdiğim kavga