Beşiktaş’tan Üsküdar’a,
Üsküdar’dan Hisar’a,
Bir kıtadan diğer kıtaya,
İstanbul’da gezdin mi hiç?
Yaşlı bir vapura binip,
Denizin ve gökyüzünün,
Bir umut değil midir bizi yaşatan?
Belki çok küçük,
Belki de kocaman.
En yorgun günlerde bile koşan,
Biz değil miyiz?
Dön be dostum buralara,
Buralar yoldaş arar oldu.
Gönlüm paylaşacak yoldaş arar.
Buralar bana mahpus oldu.
Anlatsam sevdim, sevmedim
Kim dinler beni.
Bu gün gök yüzüne baktınız mı?
Bulutların daha çok koyu olduklarını,
Yağmurun ne kadar yakıcı olduğunu,
Ve esen rüzgarın daha yırtıcı olduğunu,
Fark ettiniz mi söyleyin?
Ne olmuş bağırdıysam sana.
Ne olmuş git dediysem.
Git demeyle gidilir mi?
İnsan gitmem demez mi hiç.
Gel dediğimde gelecek misin ki
Bir dakika DUR.
Bütün Dünya işlerini bırak elinden.
Bırak dünya birazcıkta kendi kendine baksın.
Bir saniyede kendine ve sevdiklerine ayır.
Göreceksin ki kendine söyleyeceklerin var.
Kaybettim çocukluğumu,
Ellerimden uçup gitti kuş gibi
Hiç misket kaybetmedim oyunda.
Benim hiç misketim olmadı.
Hiç niyet çekmedim. Hiç şansım olmadı.
Bilirsin sanırsın her şeyin doğrusunu.
Sevdiğinin değerini bildiğini sanırsın.
Yediğin yemeğin, içtiğin suyun kıymetini.
Bildiğini sanırsın.
Aya dünyadan uzanarak dokunamayacağını
Sen yanımda yoktun bugün.
Bilmem ki nasıl geçti günün.
Hava kararmaya başladı artık.
Yavaş yavaş güneşin yerini ay almaya başladı.
Ay gülümsedi gibi geldi birden.
Ve Fark etmediğim yokluğun
Özlersin
Özledim diyemezsin arkasından
Yürüyecek olursun.
Gitmez ayakların yürüyemezsin.
Çırpınırsın çıkmak için kabuslardan
Uyanamazsın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!