Paylaşılabilecek kadar büyük bir Dünya da yaşadığını fark et.
İnsanların birbirlerine sarılmaları ve el ele vermeleri gerektiğini,
Her renk içinde milyonlarca güzellik saklar sende bilirsin.
Ama hiç biri birbirinden farklı ve daha değerli değildir.
Onları değerli kılan hayatı daha sevecen yapan yanlarıdır.
Bir rüya gördüm bu sabah.
Sen vardın bir tanem,
Sen ve ben.
Sus dedin bir anda
Sustum hiç nedensiz.
Bekledim konuşacaksın diye
Kıldan ince bir çizgidir
Bakışların,
Beni bıçak misali kökümden kesip alan,
Soğuk kırık bir cam parçasıdır
Dokunuşların.
Her an yaralanma korkusu içimde,
Kusursuz bir güzellik bu,
Bakışları sevgi dolu, zarif bir kuğu,
Gözüm hep onu arar oldu,
Özler mi insan her an bir kulu.
Yokluğu beni yordu,
Var mı kurtulmanın bir yolu?
Aşkının içinde kalmışım sanki
Üç duvar, bir parmaklıklı mapushane.
Ne çıkmaya niyetim var benim.
Ne de sensiz gitmeye.
Sıkışıp kalmış bir şeyler var sanki
Eminönü’nden başladım.
Adalarında bitirdim istanbul’u.
Yudum yudum içtim bugün.
Güzelliğinden sarhoş olana kadar.
Bir kadeh şarap Eminönü,
Bir bak etrafına sorumlu olan kaç kişi var.
Bir de bak sorunlu olan kaç kişi var.
Sevgi ilaçtır en kötü dertlere bile.
Bir bak bakalım sen de hiç ilaç kaldı mı?
Gel demektense, arkandayım demeyi,
Deniz ucun nerede senin.
Görünmüyor göremiyorum.
Dürbünle bakıyorum
Olmuyor yine.
Sonun nerede senin.
Girsem kumsalın kumlarını yavaş yavaş çiğneyerek.
Karargah kurmuş sanki her yanıma düşman.
Karanlık havada pusuda bekler gibiyim
Korkmuşum geceden cesaretim yitik.
Konuşsam sesim çıkmaz gibiyim.
İki ağaç bir çalı arasına sinmiş kalmışım.
Bakışların
Puslu camlar arkasında
Gizlenip kalmasın
Seslenişlerin
Kilitli odaların içinde
Kısılıp kalmasın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!