Ne hüzünden iz kalsın gözlerinde
Nede yaşlara esir olmasın
Mutluluklar tüm dünyanı sarsın
Gülücükler eksilmesin gül yüzünden
Ne gam ne tasa çalmasın gönül kapını
Son vuruşunu da yaptın savurdun beni boşluklara
Daha henüz bulamadım yolumu bu sensiz karanlıkta
Mecbur bıraktın beni artık sevdalara
Yüreğim sevginin açlığına dayanamayıp,
kırıntılarla doymaya çalışıyorsa bu senin suçun
Bi çare sevgilerin tükendiği yerde
Yine seni sana bırakmayacağım
Ben yine hayalinde umutlarında
Kalbinde daima yaşayacağım
Atamayacaksın beni kalbinden
Yağan sağanak durmaz oldu
Esen rüzgar delilendi
Dünden kalmış umutlara
Bu ayrılık fazla geldi
Boğazımda kör bir bıçak
Elimde kor oldu sararmış resmin
Dilimden hiç düşmez inan ki ismin
Söyle sen bir tanem şimdi nerdesin
Karanlık kuyuların dibine düştüm
Selam söyle al güvercin onu gördüğün yerde
De ki; sensiz deva bulamaz olmuş derde
Şu değersiz ömrüme kıysam mı acaba dedim, kaç kere
Zaten değersiz ne fark eder ki; bilinmeyecekse değeri
Değer kazanmak sevilen gönüllerin bahtı
Kimse yıkamaz sevgi ile kurulan tahtı
Sevgiden yoksun, acılarla yoğrulmuş
Dertlerin zembereği çözüldü hasretinle
Bir kerecik olsun bu sözlerimi dinle
Tebessümler eksildi kan damlar gözlerimden
Ruhum tenimden firar mutluluğun peşinde
Anılar diz çöktü kadehlerin önünde
Ümidim kırıldı bağrım yanıyor
Herkes beni vefasız sanıyor
Üç günlük dünya da her şey yalan
Kadehler halime bakıp ağlıyor
Hayatım toz pembeydi ondan önce
Kara bulutlar yoktu etrafımda
Aklıma gelmezdi güneşe tapacağım
Firari mutluluğun ardından bakacağım
Sevgiye muhtaç şefkate muhtaç
Birde ona muhtaç kalacağım
Canıma can kattın ömrüme mazhar oldun
Kapkaranlık geceme güneş gibi doğdun
Hayallerime sığamadın doldun taştın
Şimdi umutlarıma kim söz geçirecek
Sevdim seni güzel kız,sende beni sevdin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!