Engin Ergen Şiirleri - Şair Engin Ergen

Yüreğim boşlukta ve ben tutsak,koyu bir gecenin yalnızlığına
Umutlar umut olmaktan çıktı, hayallerim nefretle örtülmüş
Kudurmuş gibiyim, bütün duygularıma kan kusturuyorum
Bedenim ise acıların derinliklerine gömülmüş

Ne içtiğim sigara da ki zehir ne de meylerin acısı

Seni öyle sevdim ki kucağıma yığdın hüzünlerini
Neden, nasıl sığamadın bu koskocaman yüreğime
Gittin ve ihanete köle ettin kaderini
Neden gittin ki; Allah kahretsin

Ağlamak yakışmazdı hani bir erkeğe

Birgün rastlarsan bir viran yerde
Bel ki bu sevgi yoksununu tanımayacaksın
Verdiğin azaplardan yıkılmış gördüğünde beni
Bel ki bakıp halime utanacaksın

Şişede ki şarap kanım olsa

aşk güzel sandım gözlerin aldattı bu sahte sevdaya sözlerin saldı gitmek istediğin gün dünyam karardı bu yalan dünyada yaşanmaz artık

çok şeymi istedim acaba senden bir sevda bir ümitti senden beklenen anladım sevilmiyor yürekten seven bu yalan dünyada yaşanmaz artık

mutluluk sandığım meğer serapmış yanan ateşin altında küllerin varmış bu yürek meğerse hep aldanmış bu yalan dünyada yaşanmaz artık

Yüreğin kor gibi yanarsa bir gün
Sen beni o vakit anlayacaksın
Acılar sarınca dört bir yanını
Benim gibi ah çekip ağlayacaksın

Resmim ellerinden düşmez olacak

Aşk mahkemesine düştüm sebepsiz
Nereden çıktı bu yargısız infaz
Hasret prangalarını ayaklarıma doladılar
Haketmedim diyemem aşkta gurur olmaz

Tek başıma işlemişim sevmek suçunu

Her gece düşlerimde sabahladı asık yüzüyle
Kahrolası gidişi umutlarıma hançer vurdu
Böyle acı içinde kıvranmaktansa her gece
Paramparça et dağıt kalbimi azap kurşunu

Uğramayan çile, dert mi kaldı, yüreğimin kapılarına

Yüreğime bıraktığın acıya gülmek gibi umarsızca bir tavır takınıyorsam
Bu seni sevmediğim sana tapmadığım anlamına gelmez
Bilakis seni sevdiğim, sana taptığım ve bir gün yine bana dönersin umudunu içimde yaşattığımdandır
Her derde kedere gülüp geçmek olmasa özümde,sevginin sıcaklığından sonra üstüme çöken bu kahrolası soğuk, kara kışlara
Hangi yaralı yürek hangi beden dayanırdı ki..! !
Oysa dışım gülerken içimde durmadan kanayan bu yaraya neden çare bulunmaz ki

Kızınca azgın dalgalı bir deniz
Güler yüzünle tatlı esen meltem gibisin
Olsun canım sen her halinle güzelsin
Canımda cansın sen her şeyden güzelsin

Yüzüm asılsa gönül almayı bilensin

öyle kahrolası bir yerdeyim ki ne diyeceğimi ne yapacağımı bilemez oldum
içimde inadına yanan bir ateş var ne yapsam olmuyor
durmadan ağlıyor çocuksu kalbim susturamıyorum onu
geceden kalma bir hüzün bedenime hükmediyor

daha kaç dörtlük yazmalı asmalıyım hasretin alnına