Engin Çakar Şiirleri - Şair Engin Çakar

Resûlümün bakışına muhtacım,
Şu kalbimi yakışına muhtacım,
İçimde her gün büyüyor sancım;
Vuslat ile biter bu acım...

Ravzana varamadım,

Koca nesil büyüyor yumuşacık dizinde,
Sensin küffâra düşman; peygamberin izinde.
Yazdıkların ile sen bizlere rehber oldun;
Şâirlerin sultânı sensin benim gözümde.

Yoktur hiç işe yarar,
Sürekli akla zarar !
Olamadı bir karar;
Hep ruhumu paralar...

O öyle demiş, bu böyle demiş, şu şöyle demiş...
Peki, hiç dedik mi; bizi yaratan Allâh ne demiş:
"Allâh, sizin düşmanlarınızı çok daha iyi bilir. Allâh, dost olarak yeter. Allâh, yardımcı olarak da yeter..."

Kâinatın zerresinde küçücük ay'ım;
Uzunca roman içinde ben bir noktayım.
Oyuncağını kaybetmiş bir çocuk gibi,
Bunca insancık içinde tek başımayım.

Geceleyin tüm ışıklar sönünce gördüm,

Nuh tufanı gibi içim;
Aralıksız biçim biçim...

Yaklaşma daha erken;
Nice hicran sönerken...

Kâinatı tefekkür, akıl için zekâttı !
Çünkü O; insanı bir damla sudan yarattı,
Suyun özüne balçıktan bir toprağı kattı...
Âleme nizâm verir; yoktan var eden Allâh,
Kâinat birden erir, 'Ol' derse olur, Allâh !

Bırak onlar desinler; 'yok öyledir, şöyledir',
Bil ki, Allâh yolunda ne yaparsan O bilir!
İstikâmet yolundan hiçbir zaman ayrılma;
Hayra vesile olan, hayrı yapan gibidir!

Yaşam çok kısa; 'kimseyi kırmayın'...
Değişmez yasa; 'kendinizi yormayın'!

Sanki, sefere çıkılan bir akınmış ölüm,
Bir an meselesi; meğer ne yakınmış ölüm !