Engin Çakar Şiirleri - Şair Engin Çakar

Fazla değer verdiğimiz için değersizleştik,
ve çok sevdiğimiz için, sevilmedik.
Eğer itidalli (orta yollu) olsaydık,
bunların hiçbiri olmazdı...
bizim hatamız yolun en başındaydı,
İnsanlara gereğinden fazla değer verdik.

"Madem yarından bir şeyler beklemekle geçiyor ömrün,
O hâlde bırak yarını da; bugün ne yapabileceğine bak..."

Açık sözlü bir düşman; maskeli bir dosttan iyidir...

Dünyâyı değiştirmek istiyorsan; ilk önce kendinden başlamalısın...

İnsanlara iyi görünmeye çalışma, çünkü; kötü olmak için bir hatân yeter. Sen Rahmâna iyi olmaya çalış, çünkü; Rahmânın rahmeti herşeye yeter...

Ey nefsim, zamanın efsanesi olma, zamanın gölgesi ol; çok hayır yap ama, hiçbir şey yapmamış gibi görün...

Dünya denizinde boğulmak istemiyorsan, ahiret gemisine binmelisin...

Bak evlat; Haklının değil güçlünün yanında olursan, Mazluma değil, zalime kucak açarsan, Adâleti değil, adâletsizliği savunursan; gelen afetler ve depremler seni şaşırtmasın...

'Yaşamaya alışmak' diye bir şey yoktur; 'yaşamaya çalışmak' vardır..."

Kul, Allâh'tan uzaklaştığı ve imansızlaşmaya başladığı an itibariyle, her kötülüğü ve arsızlığı yapabilecek potansiyele sahip olmasıyla, hayatta kazandım zannettiği nice kayıpla zamanını öldürürken, gerçek güç olan iman unsuru ölmeye mahkum bırakıldığı için, kişi bataklığa her adım atışında, daha da dibe battığını farketmez ve geri dönülmez yanlış hislerin kurbanı olup, kendini çamur banyosunda zannetmesi hasebiyle, kirlenmenin doruk noktasına ulaşmaya büyük hak kazanır.Çünkü bunda iki türlü kirlenme vardır; birincisi, maddi kirlenme(bataklıktan ötürü) , diğeri manevi kirlenme ki,en kötüsü(maddi ve fiziki kirlenmeye sebep olan unsur) olarak bildigimiz imansızlığın sunduğu ruh kirliliğidir...
Ve bu pislikleri yalnız ve yalnızca,pişmanlığın devamında getirdiği içinde gözyaşı olan tövbe
suyu temizleyip pak eder...
Yalnız şunu unutmamak gerekir ki, içinde pişmanlığın olmadığı tövbe, bisikletin yamalı tekerlerine benzer. Çünkü kişi her pedalı çevirdiginde takvaa (Allâh korkusu) olmayacağından gittiği yola dikkat etmez, yoldaki tüm delici ve kesici unsurları görmezden geldiği için, her delikleşen teker yerine farklı delikleri beraberinde getirecek ve kişi delik deşik yaşarken, biryandan da yama yapmaya devam edecektir ve sonunda bakacaktır ki teker, tekerlikten çıkmış, bırak yük taşımayı içindeki havayı dahi tutamayacak derecede bitik hale gelmiştir bunun yanı sıra, kendine bile hayrı kalmamıştır.İşte bu sebepten ötürü, pişmanlık kelimesi tövbe kelimesinin tamamlayıcısıdır.Rahmeten Lil Alemin(Alemlere Rahmet Olarak Gönderilen) Sallallahu Aleyhi ve Sellem Hadisi Şerifinde bizleri boşuna uyarmıyor; "Pişmanlık Tövbedir" diye...
İçine haram bulaşan, dolu karanlıkların içinde yüzen yaşantımızda tövbe nûruyla aydınlanıp, Ğaffar ve Ğafur olan Allâh'ın rahmetiyle temizlenmemiz dileğiyle...