Bir bülbül şakıyor gecenin ortasında
içini döküyor sanki ay ışığında
duyun dinleyin beni der gibi
kulak kesilmiş dinliyorum
bir fantastik rüyaya dalıyorum
ne kadar sürdü bilmiyorum
Bütün iyi zamanlar geçiyor
Aklımdan ve gözlerimin önünden
Güneş bir doğuyor bir batıyor
Hiç bir şey kaybetmiyor özünden...
11.02.2017
Nice canlarım vardı ve dostlarım
Özlediğim uzun zaman ötesinden
Ara sıra seslerini işitir gibi olurum
Canlanır ruhumda doyulmaz anılar
Her birinin ayrı bir tadı müziği var
bir çocuk görüyorum gözlerimi kapatınca
mutlu ve özgür kırlarda koşuyor
gelincikler arasında gülümsüyor
yoruldu sonunda koşa koşa
uzandı bir ağacın altına
Yüzünde hep o tebessüm
hiç değişmeyen
ve bir çift gülen göz
ta içime işleyen
epey zaman geçti
hep hatırlarım uzaktan
Ne güzeldi çocukluğumuz
Her türlü endişeden uzak
Güvenli ve sıcak yuvamız
Koşa koşa gittiğimiz okulumuz
Bekledim yol boyunca
bir ara başını kaldırıp ta
bana bakarsın diye
bir türlü olmadı
kaldıramadın başını o kitaptan
arada gülümsüyordun
Hadi bir cümle kur bana içinden yaşam fışkırsın
bir kuşun kanadında bulutlara dokunayım
gökyüzünde özgür
iyisiyle kötüsüyle anlatsın bana insanları
ve dost hayvanları
doyulmaz anılarla yüklü
çocukluğumdan
ansızın bir esinti düştü
yorgun yüreğime
sevinç çığlıkları geliyor
bir salıncaktan
bazen içindeki fırtınayı dindirmek zorundasın
tüm sevgi sözcükleri dilinin ucundayken
koyu bir ihanete uğradığını gördüğünde
işte sonunda başardım dediğin bir anda
şans avuçlarının arasından kayıp gittiğinde
en canların yitip senden uzaklaştığında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!