Ne güzellikler var
hemen yanı başımızda
fark edemediğimiz
hepsinde ayrı bahar
goncası dalında
Bir duygu kırıntısı kalmayınca içinde
anlıyorsun sevgiyi tükettiğini
ruhun sıkıntısı o denli dayanılmaz
şimdi koyu sabırlar gerekecek
ve uzun sürecek usta dokunuşlar
Anılar hüzün giydirir insana
süzülür gelir zaman aralığından
hiç seçme şansın yok
en acısından en tatlı olana
hem de birbiri ardına
bırak gelsinler geldikleri gibi
yabancı sesler duyuyorum
her arkamı döndüğümde
şüphe mi endişe mi
yoksa ben miyim üzerini örten
tüm güzelliklerin bilemedim...
Demiştin ya bir zaman gelmelisin
ne çok istedim hiç bilemedin
kar vardı her yerde
kanadı kırık bir kuş sığındı çatıya
onu öyle bırakamadım
ama sen hep aklımda idin
Bahar geldi filizlendi ağaçlar
tarlada gelincikler papatyalar
bu ne ruh sarhoşluğu derken
bir müjde daha çok geçmeden
ufuktan sökün etti kırlangıçlar
gökyüzünde mutlu çığlıklar
çoktan gitmişti sevgili yalnızlık diz boyu
bari bir iki dost olsa üç beş laf etmek için
hani biraz açılır rahatlar belki insan
koy ki bulasın eh biraz da hata senin
bari dedim iki tek atalım şurada
belki hatırlarız neşeyi kafa dumanlı olunca
En güzel günler
en güzel sevişmeler
en güzel geceler
en güzel sabahlar
seninle yaşadıklarım
en güzel hatıram oldun şimdi
Bir tatlı esinti çıktı aniden
ağaçlarda yapraklar hışırdadı
bir kedi geçti masalar arasından
gözlerim kızıl ufukta batan
güneşe bakıyordu
bunların hepsi bu akşam oldu.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!