Biliyorum,
Hiç sevmeyeceksin beni.
İnanacağım bir daha eskisi gibi olamayacağımıza.
Arkadaşın olarak bahsedeceksin insanlara.
Ama söz veriyorum,
Ben o günde şiir yazacağım sana.
Güneş ve ay gibiydik biz seninle,
Sen başkasını görmek için doğardın.
Ben bütün şehrin yalnızlığında uyanık kalır,
Bütün gece seni düşlerdim.
Yıldız ve deniz gibiydik biz seninle,
Siyahı sevmezdim,
Umutsuzluğun rengidir diye,
Oysa gerçeklerin rengiymiş.
Şimdi siyah ben olmuşum.
Gece gibi, özlem gibi, gerçek gibi...
Karanlık sokaklarda seni arıyorum.
Cadde cadde, boy boy ağaçlar,
Aslında karşıma çıksan aydınlanacak tüm yeryüzü.
Adım adım son bulacak tüm karanlıklar.
Seni arayacağım demiştim,
Kimseyi koyamadım kalbimdeki tahtına,
Sevgim ağır bastı ihanet ettim gururuma.
Git kavuş bahsettiğin sevdalına,
Söz veriyorum çıkmayacağım bir daha karşına.
Yürüyorum puslu ismir sokaklarında,
Ağlamak geliyor içimden,
Ağlamak istiyorum.
Düşmek istemiyor göz yaşları gözümden,
İzin verin diyorum,
Ağlamak istiyorum.
Bahçemdeki çiçeklere sorarım seni.
Sabah güneşiyle doğan aydınlığa,
Huzur veren bahar kokusuna,
Derim o şair yaptı beni.
Havada beliren kara bulutlara sorarım seni.
Seni bana düşündüren şey nedir?
O ela gözlerin midir,
İpek saçların mıdır,
Bilmem.
Seni bana özleten şey nedir?
Soruyorlar bana,
Neden suskunsun?
Bilmiyorum diyorum.
Oysa bilseler içimde tuttuklarımı,
Duysalar çığlıklarımı,
Yeter artık sus diyecekler...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!