Enes Ateş Şiirleri - Şair Enes Ateş

Söylemeye çalıştım Benefşe
o çocuğa;
senin benle,
ve benim gözlerinle
bir alâkâm olmadığını...

yolu ağzında bir sevda caddesinin
kanadı güllerim, söndü lambalar
Benefşem, yokluğun adıdır sesin,
yaralı bir sülün gibi anılar,
yolu ağzında bir sevda caddesinin

Hüzünün çatlayan damarlarını
Toplayıp bir rûyada yaşattım
Gözümde biriken istismarları
Tomarlar hâlinde denize attım

Gözyaşı tutmadım hiç nefesimde

Ölmek ve dirilmek ceylan gözlerinde,
Diriltmek ölmüşleri..
Maviye boyayıp tüm düşleri,
Hislerini boğmak nefeslerinde; ; ;
Sevmek! ! ,

Güvercinlere yazılan bir şiir olsaydı eğer
En önce senin adını karalardım yazıya
Çünkü sen güvercin kadar özgür,
Onlar kadar bağımlı...

Bakışlarımı saklamamak gerek biliyorum

Son demidir,
Sevdanın çıkmaz sokaklarında;
yanılan ömrün
Son matemidir...

İsyan,

Bir sevdiğim var,
Biliyorum.
İçim acıyor şerha şerha
Bir an gülmek istiyorum
Yeşilliğe boğuluyor gözlerim,
Utanıyorum.

Ay sustu, ve gözlerin kırıldı yüreğimde;
Güneşin mezrasına çekildi yanaklarım!
İhtilaller boy verdi uzak ülkelerimde,
Azablı yollarına yürüdü ayaklarım!

Kırılan aynaların hesabını sorsaydım,

Yağmur, peyderpey yağıyor sokaklara
Tanımlanamıyor ruhlar kasvet içinde.
Bir damla sızıyor saçlardan şakaklara
Yürekler sessiz, yüzler hasret içinde.

Bir simitçi nârâyı pazarlıyor fezaya,

Kışın tam ortasında yediğim
Buz kokulu kar tanecikleri gibi
Dişimi sızlata sızlata ağlayışımda

Elini bıraktığında ellerim
Suya düşen ateşböcekleri gibi