Enes Ateş Şiirleri - Şair Enes Ateş

Sicim sicim ruhuma işleyen bu damgayı
İçimden nerelere atsam bilemiyorum!
Karanlık dehlizlerde gün be gün yalnızlığım;
Gökyüzüne uzanan sisli bir duman şimdi...

Yontulmuş sevgilerin basmakalıp çağında,

Bakışların güz kadar hoyrat ve melûl
Emellerimi sergiliyor yeşil camekânlarda
Bir ikindi güneşi gibi parlıyor ve sönüyorsun içimde..
Ne olduğunu kestiremediğim,
Anladığımın ne olduğunu bilmediğim esrarlı cümlelerin,
Esrarkeş tutuklusu oluverdim kırlarında...

Yağmur yağıyor
ve rüzgâr okşuyor teninizi..!
Hisset ey dünya!
Ağladığımı hıçkırarak
ve üflediğimi nefesimi...

Bana baktığın gibi,

Birkez daha bakarsan gözlerime
Tüm umutlarımı ve yarınlarımı
Bir kez daha yakmaya kalkarsan yeniden,,

Güle şeytan dokundu, döktü dikenlerini
Çaresizce düşerken yere zavallıcıklar
Gülden ayrılmak ile yaş akan gözlerini
Silerek pis şeytana sitemler yolladılar

Ama gül, şeytan sanılanla iyiydi

tayfun'a

yavaş yavaş eksiliyor perde
açılan bir manzaradır
ruhu tanıyan adam
cisme lakap takamaz

Umutlarınızı gerdiğiniz sapanlarınızdan
Kimbilir kaç yarın yaralandı da,,
Görmedik, duymadık, bilmedik!
Yüreği baba acısıyla dolu kardeşleriniz,
Kaç defa babasını kaybetti kimbilir?
Biz babalarımızın yanındaydık,

Gazze'de bir şehit görüyorum;
Tam göğsünün orta yerinden vurulmuş!

Kudurmuş köpeklerin azığı olmadı diye,
Kudurtmuş köpekleri, yorulmuş,
Çok yorulmuş..

İçimde bıraktığın tüm acıları

Düşler sarayında yakmadan gelme!

Yüzünü bilmediğim yabancıları,

Bir ceylan gözlü vardı şiirlerimde
Bir de yeşil gözlü, cümlelerimde

Hissedip ceylanın titreyişini
Ağladım yeşilin gülüşlerinde...