Dokunmak görmenin ulaştığı son noktanın iki durak öncesi, bendenize göre.
Sihirli bir kelime dokunmak.
Bazen sözler dokunur hislerimize, bazen de yediğimiz yemek dokunur bünyeye.
Güvenmek her şeydir, soyutun somutta bıraktığı izdir güvenmek.
İnsan güvenmeyi yaşarken öğrenir, tanışarak başlar güven, daha sonra kemikleşir…
Önemli olan güveni zedelememek, güveni zedeleyen davranışlardan kaçınmak…
Ne garib insanoğlu…
Garib de garib hemide…
Vaktini geçirmeyi yaşamak zanneden, yaşam ile nefes almayı aynı sayan…
“Gölge” Üzerine...!
Gölgelerimiz var bizlerin, farkında olmadığımız cismimizin soyut hali.
Bazen üstlerine basıp geçeriz, bazende ışıktan kaçmak için siper ediniriz.
Bir döngü içinde, ölçülmez kadar hatasızdır yaşayış…
Terazinin iki kefesi eşit oldukça, huzur baki kalır nefeste…
Gündüzün geceye, gecenin gündüze mesafesi…
Sihirli bir kelime, ilmin harfler ile ifadesi…
Edeb, insanın kendini bilmesi…
Kendini bilen Adem Hakkın gölgesi…
İncil sayfaları ile kabala kültürünü aynı kasede karıştıran kişi…
Kase içine biraz Rumi atıyor, sonra biraz Tevrat…
Zeburla karıştırıp tadına bakıyor…
Düş-ün…biraz...(!)
Düşün biraz, bir akıl tutulması anında düşün…
Kocaman bir boşluk her şey, işte durdu zaman, o AN’da…
Bilinmezlere selam veren, bir bebek gülücüğü…
Derinlerde dolaşmak için, dert-olana koşan bir ruh…
Dertlere merhem, dertlere derman olana merhaba diyen…
Dertleşmek tabiatla, kızgınlıklarını dinlemek…
Bir fincan kahve sıcağı ısmarlamak, soğuyan denize…
Gönlünü almak, ‘’AŞK MAVİSİ’’ olsun diye…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!