Emine Genç Şiirleri - Şair Emine Genç

I. Sana

Yalnızlığım da olmasa
Kim sarabilir üşüyen düşlerimi

Ben en çok

Kırık kanatlarıyla, kendinde uçma cüretini bulan, bir kuşun hüznü gibi, hüznüm. Öylesine boynu büküğüm işte ve çare/siz


Bitmez sandığın her şey
Biter bir gün.
Ve gitmez dediklerin..

Ne çok nalânım hüznümden, bir bilsen âlak-ı demdir aşkın içerimde.
Süzülür gözyaşım zülfüm tellerinden ki, gitmez hayalîn gözlerimden.
Kayıp bir ebedgâhtır imdi gönül hanem,
Perişandır bu bedbin cananın hasretinden.
Lâl oldu leblerim, gel!
Çöz dillerimi.

DİRENİŞ

Bundan tam olarak kırk beş yıl önce başladı direnişim. Hayata karşı oldukça dirençli bir tavır sergiledim, şu ana kadar. Neyse efendim konuyu dallandırıp, budaklandırmak ve dağıtmak istemiyorum. Size kısa ve öz olan yolculuğumu anlatmak istiyorum.

Annem ve babamın tanışıp evlenmeleri çok ilginç ve komiktir. Bu konuyla ilgili ileride bir çalışmam olacak, anneme sözüm var. Babam yirmi dört yaşındaymış annemi kaçırdığında. Annem ise henüz on dördünde, ama genç irisiymiş tabi, eski insanları bilirsiniz işte. Neyse evliliklerinden bir buçuk yıl sonra abim dünyaya gelmiş, Hatta ilk başlar anneme kısır bile demişler. Abim henüz bir buçuk yaşında iken, annem bana hamile kalmış. Tabi efendim ilk çocuk biraz geç olunca, istek üzerine üstelik ve erkek de olunca, annem beni pek hoş karşılamamış. Abim o zamanlar meme emiyor tabi doğal olarak, benim onun hakkını gasp edeceğim endişesine kapılmış. E köy yeri, kendisi genç, tarla tezek, hayvan, çocuk derken yoruluyor garibim. Cahilde, neyse efendim..

Önce; bir şaşkınlık yaşarsın. Bir süre, neyin ne olduğunu kavrayamazsın.Sonra gerçeği görürsün ve o anda tüm dünya yıkılır sen altında kalır,ezilirsin. Nefes alamazsın,yemek yiyemez,uyku uyuyamazsın. Gözün açık yada kapalı fark etmez,onun hayali gitmez gözlerinin önünden. İçin sızlar,ciğerin yanar. Sanki paslı bir hançerle yüreğinin oyulduğunu hissedersin. Nereden ve nasıl geldiği belli olmayan korkular kaplar içini, mide krampların bitmez. Aslında bellidir bu korkunun sebebi ama kabul etmek istemezsin.

'Sevdiğin ve değer verdiğin, hayatının tek anlamı olan, en önemli kişiyi kaybettin'

Sonra öleceğini sanırsın ama ölmezsin, komik değil mi? Acılarınla; bir süre başbaşa yaşadıktan ve yeterince kendini hırpaladıktan sonra, kendini sorgulama dönemi başlar. Nerede hata yaptım?
Ben sevilmeyecek biriyim?

Damlalar bir deli çığlık misali
Sessizliğime çığ gibi düşer
Ve çarpar yağmur beynimin duvarlarına

Yağma, yağma ne olur, dur!
Unutmaya çalıştığım acılarıma

Yine bin parça hayallerim
Yıkık bu gönül evim
Yine darmadağın düşüncelerim

Bu gün mutsuzum
Sensizim bu gün

Şimdi sen gittin
ve..
bu aşk bitti
öyle mi?
yani
bir daha geri dönmeyeceksin

Sen, evet yine sen..
Sen ey deli poyraz gecelere tutsak
Gölgelerle oynaşan şahbaz
Aklımın karanlığını devşirdin
Darma dağın ettin beni
Yıldızlar ağladı gözlerimde

O gün, her yer ıssızdı
Akarsular bile sessizliğe eşlik ediyordu.
Ağaçlarda yaprak kımıldamıyor
Kuşlar gökyüzünde cıvıldamıyordu
Bir ölüm sessizliği çökmüştü şehrin üstüne.