Emin Vural Şiirleri - Şair Emin Vural

Nedir bu geceyle gelen sıkıntı?
Düşüncelerimde hissediyorum haykırışlarını
Karanlıkta vazgeçilmez silüetini
Siyahlar içinde kayboldum şimdi

Duvarlar saldırıyor dört bir yandan

Gökte ağlayan bulutlar
Elbet birgün bizide Unuturlar
Sen aldırma,dostumuz satırlar
Hayallerimi süsleyen boş sayfalar

Sen sussan düşüncelerin kalır

Yok sabahları gelen diyaliz arabası
Yok Annemin zeytinyağlı dolması
Yok Zeliye yengemin kedi koruması
Özledim buram buram kokan leblebi tavası

Ali amcamın veresiye defteri

Alev,alev yanan sobanın karşısında
Oturuyorum düşünceli
Atıyorum ağzıma bir dilim portakal da
Keyfim gıcır,ama kafam sisli
Dışarının soğuğu içime içime.
Giriyordu yorgun bir şekilde.

Romandan öyküden beni soğutan şehir
Sen En büyük aşkımı yaptın şiir
Yanına gelmek bir kez daha nasip oldu
Suyundan bir yudum alıp gidiyorum

Bir pencereden seni izliyorum

Bugün Ankara'daki son gecem
Yağmurla uğurlanıyorum
Sanki bana ediyor sitem
Elvada başkent elvada ben gidiyorum

Bugün doğum günüm ve ayrılıyorum bu şehirden

Zulmün sürekli olduğunu,
Mazlumun zalime başkaldırdığını,
Hayatın bir rüya olduğunu,
Anlatırdım gülerdin.

Hukuksuzluğun sınıra geldiğini,

İnsan anlar aşık olduğunu
Eli ayağı ve kalbi titreyince
Onu görüp kendinden geçtiğinde
İşte bu duygunun adıdır aşk.

Gözleri gözlerinle karşılaşırsa

Elindeki ceviz suyunun siyahlığı çıkmadan
Ruhun çıktı canından
Sen toprağa girmeden
Tüm mahalle yas içinde
Sessizliğe büründü
Sen olsan şimdi

Ey Hüzün!
Yok mudur başını sokacak bir evin
Uyuyacağın yatağın
Vakit geçireceğin arkadaşın
Oynaşacağın çocuğun
Neden gelir her gece