Oturuyorum terk edilmiş bir parkta
Öğle vakti ezan okunuyor ve kimse yok
Sadece süt satan adam var
Para kazanmak için dolaşıyor kapı kapı
Parkta normalde çocuklar olur,oynarlar
Neşe içinde çağırış bağırış
Senin yokluğunda müptezel oldum
Sigaramın yorgun dumanında kayboldum
Özlem çekerek koskoca ömrü yordum
Haydi gel de bitsin bu hasretlik
Seviyorum seni kalemimin mürekkepi kadar
Özledim,o bilmediğim kokunu
Çekmek isterdim ciğerlerimi kadar.
Denedim ama bulamadım bir yolunu
Seveceğim seni ömrümün sonuna kadar.
Geleceksin bir gün o tarifsiz kokunla
Sen gözümde parlayan bir inci
Kalbimde sönmeyecek mumsun
Haftalar ilerliyor oldu onbirinci
İlerlese ne olur? Emin yine sevdiğinden yoksun
Nerdesin kıvırcık saçlım güzel kaşlım
Seni unutayım diye yazarım bunları.
İsteksiz de yapsam bile zaten olmuyor,
Çeksemde sineye yaşadığımız anıları
Unutamıyor insan yaşadıklarını
Çektiğim her nefes yaşamak için değil
Ağaçlar ne zaman açmaya başlayacak,çiçek
Ne zaman sona erecek rüzgarın sertliği?
Güneş barışacak mı bu kirli doğayla?
Olumsuzluklar bırakacak mı yerini olumlulara?
Hasret bitecek mi sonbahar akşamında?
Ne zaman dallar meyveye duracak,
Bu hafta arşive yeni fotoğrafIn eklendi
Yine hüzünlü hafta geçirdim baka baka
Hayatım sanki sadece trajedi
Çıkmıyorsun aklımdan her saniye,her dakika
Güzel bir tebessüm bırakmışsın fotoğrafa
Gözümdeki yaşlar birleşip ırmak olsa
Akıntısına kapılıp yanına gelmek isterim
Dillerimdeki sözler dünyayı yakıp,kavursa
Seni seven o erkek yine benim
Biriktirdiğim umutlar köprü olsa
Ne kadar da kötüydü on üçüncü hafta
Yürekler dağlandı Aladağ'da
Hepsi suçsuz günahsız bir softa
Ah yine mi keder bu haftada
Kendime bir kolye aldım,
Rüzgar kulağıma fısıldıyor pencereden
Kapımın damağı bozulmuş,üzüntüden
Acaba kimlerin derdine ortak oldu
Yalnız ve sinirli geçmiş gecelerden
Yokluğunda rüzgar sırtlıyor yalnızlığımı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!