Bize karşıdan karşıya geçmek düşer
İnsanoğlu akıbetini ne bilir
Ey biçare bakma sağa sola saf saf
Kaza gelecekse yukarıdan gelir…..
Kıraç toprağa gül dikenler
Hasat mevsimi ayrık otu biçerler
Aşk ehli âleme kör baksa da
Nereye konacağını bilirler....
Avutmadı ne çıngırak ne düdük
Sürünmeyi sevmedik tez yürüdük
Aşka düşen ne dağ tanır ne de çöl
Engelleri aşa aşa büyüdük…
Esme! Bad-ı saba, getirme gülün kokusunu
Düşürme garibin yâdına ayrılık korkusunu
Dur yapma! Bilmez misin kanadı kırık uçamaz
Her fecir vakti kalbinden vurursun can kuşunu…
Güneşle düşerim yollara,
Her adımda ezilir gururum,
Kan çanağı gözlerim ayakta uyurum
Omzumda taşırım bir yanım çökük,
Tahtası eksik çivisi sökük,
Umutlarım kırık sandıkta…
Ah a/yarsız kalbim!
Haydi toparlan, kimse yanmaz senin derdine
Böyle nereye; bu bozuk ritimle, gel kendine…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!