Can! Muhabbet dediğin ayrı ayrı
Yardan başkasını istemem gayrı
Boş kelam; dile ziyan, gönle israf
Uzak dursun, kime dokundu hayrı...
Alıştırdı mı her zaman kaşağı ister post
İyilikten bilene güzellik yapmak haktır
Her sırtını sıvazladığını sanma sen dost
Eşeği tımar eden tekmeye müstahaktır…
Azat etsen de uçmaz altından kafesleri
Yok ki çelik çomak oynamaya hevesleri
Kurudu mu zürriyeti bu milletin yoksa
Duyulmuyor hiç sokakdaki çocuk sesleri...
Aşkta ayrılık, dünyada ölüm var
Bu âlem üç beş adım, oldukça dar
Etrafından dolaşsa da hep insan
Elbet bir gün korktuğu yere uğrar…
Ey kalbim…
Sanma ki aşılmaz hüzünlere çektiğin set
Her dalgakıranı aşan dalga vardır elbet
Bırak faniyi baki olandan iste medet
Acılar; güneşli günlerin diyetidir, sabret…
Yeter! Bu körlükte neyin nesi
Ne görmek ister akılsız başlar
Tükenen bir ömrün nişanesi
Tel tel dökülüp aklaşan saçlar…
Ey kalbim…
Elim üzerinde
Dinliyorum..
Susuyorsun bir an
Duracak gibi oluyor zaman
Bazı bazı çırpınıyorsun
İnsan içinde gemiler yüzdürür gemiler batırır
Kendini aşılmaz sanır
Oysaki öyle mi
Dağların arasına sıkışmış göl misali
Kuruyunca dereler çaylar
Umman olmadığını dokunduğu kıyılara ulaşamayınca anlar…
Ey gözlerim
Eşlik et gökyüzüne ağla
Hem de erkekçe sokak ortasında
Geçenlerin gözlerine baka baka
Korkma!
Yağmur altında ağlayanlar farkedilmez nasılsa.....
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!