Bir şiir gibidir sözlerin
Yalın,
Ağdasız.
İyi biri misin? Değilsin
İnsansın sade…
Sanki köylü bir kadın
Geceyi örten o siyah bulutlar
Masalsı aşkımdan geriye kalan
Beni sarmalayan uzak umutlar
Masalsı aşkımdan geriye kalan
Kararmış düşlerim solmuş resimler
Rüzgar gibisin, tutulamayan küçük ellerimle
Hapsedilemeyen küçük sevgilere
Bazen meltem olur okşarsın yanağımı
Bazen yakarsın
Bazen de coşarsın yine
Senden kaçıp saklandığım
Kurşun gibi ağır hava, İnsanlara küskünüm
İçimde bir karanlık var sözcüklerin yerine
Düşünceler yavaşlamış huzursuzum miskinim
Yüreğimde mezarlıklar sevgilerin yerine
Vücudumu titretiyor kopsa küçük fırtına
Neler görüyorum dönüp geri bakınca?
Küçük uslu çocuk hayatla oynarcasına
Konuyor çiçekten çiçeğe
Düşünüyor mu, bilmek mümkün değil,
Belki de kendine göre bir düşüncesi var
Yakınır ikide bir
Gel çıkar eski defterleri bir bakalım
Eğer haklıysan sevmediysen bir kere
Özgürsün güzel Persephone hemen ayrılalım
Bırak saltanatımı git geldiğin yerlere
Yok eğer yüce Demeter’se seni çağıran
Sana zarar vermemden korkan,
Nedir kızdıran beni?
Acı sefalet dolu
İnsan yaşamları mı?
Peki nedir öyleyse
Yaşamı yaşam kılan
Nedir bu kafes gibi etrafımı çeviren?
Şiir evrensel mi? Zannetmem
Evrensel şiir sadece zamandır
O da erir gider sevgiliyi görünce
Şiir ebedi mi bilmiyorum
Ebedi olan ulvi sanattır
Gel şu dünyama
Bir renk de sen kat
Karıştırmadan
Eksiği fazlasıyla
Benim dünyamı
Yeniden yarat.
Boş versene, çiçekler ölmüş
Şarkılar hüzünlüyse
Boş versene garip gönlüm
Kırılmışsa sana ne
Bin parçaya bölündüysem
Dünyam çökmüş başıma
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!