Bayramdan söz edilince bana
Çocukluğum gelir aklıma
Daha neler gelir neler
Altı taş duvar
Üstü tahtadan evler gelir
Evlere bitişik bahçeler
Biz küçükken
Sevecen çocuklardık
Bir avuç sevgiye
Güller açardı içimizde
Bir tutam özgürlüğe
Kanatlanıp uçardık
Ben seni hüzünlü gördüğüm zaman
Sevimsiz biri olurum
Kaşlarımı çatarım
Gülmeyi unuturum.
Senin alındığını anladığım zaman
KÜSTÜM
Küstüm sana hayat
Duydum ki ayrılacakmışız birbirimizden
Dolunca vakit saat
Bu kadar çok alışmışken
Ve bu kadar çok sevmişken
Bahçesinde çınar
Bağında nar
Tarlasında buğday
Harmanında çavdar
İnsanın yâdına düşünce bunlar
Burnunun direği sızlar.
Benim memleketimde
Önce kadınlar uyanır
Sonra gün ağarır.
Geceyi kadınlar uğurlar
Güneşi kadınlar ufka koyar
Günü kadınlar aydınlatır
Beni bekleme gülüm
Bu günlerde çok meşgulüm
Umutlarım suya düştü
Ondandır hüznüm
Hayallerim yıkıldı
Çok üzgünüm.
Bize
Sevgi gerek gülüm sevgi
Her şeyden önce
En gerçeğinden hem de
Öyle yüzünden değil
En derinden
Bir yüreğin sıcaklığını
Bazen dereceler göstermez!
Bahar gibi bir yüz,
Yaz gibi bir söz,
Gül gibi bir tavır,
Bunu bize anlatır…
Ey insan!
An gelir
Kibirlenirsin
Böbürlenirsin
Kasılırsın gerine gerine
An olur, havalısın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!