Biz bir zamanlar
Yeni açmış birer güldük
Birimiz yaz gülü
Birimiz güz gülü
Yıllarımızı çaldı hayat
Sonra ne mi olduk?
Ev hanımı derler adına
Derler ama
O ağır işçidir aslında
Hanımlık kalsın kenarda
İşçiliktir onun yaptığı
Hem de en ağır işçilik
İnsanın dostları olmalı
Görünce yüzü gülen
Gelince neşe getiren
Sesini duyunca sevinilen…
İnsanın sevenleri olmalı
Ne çok özlüyorum şimdi
Çocukluk günlerimi
Oysa onlar şimdi
Öyle çok uzaktalar ki
Yıldızlar gibi…
Anamın kucağından seyrettiğim
Hani pandemiyle
Kapandık ya evlere
Bunu çok dert etmedim ben de
Yeter ki sağlığım olsun yerinde
Hani derler ya:
“Evim, evim benim evim”
Genelde radyo dinlerim ben
Ama daha çok şarkı söyleyen
Şarkılar, türküler
Yani müzik, her türden…
Umarım vardır hâlâ
Radyo dinleyen az da olsa
Ey gönlüm sabret!
Gün gelecek, şafak sökecek
Güneş doğacak nihayet
Gün gelecek
Kötülükler bitecek elbet
Ve bu ülkede
Sabah uyanınca
Gülümserim güne önce
Sevinirim hayatta olduğuma
Ve mutluluk eser gönül bahçemde
Güzel günler geleceğini düşününce.
Büyük lütuf sağlıklı olmak
Siz gece uyurken
Karanlığı kovalarım ben
Geceden.
Sonra siz uyanınca sabah
Aydınlık olur ortam
Güneşi görürsünüz tepeden.
Ey hayat!
Bende ne fil kaldı
Ne de bir at
Sen şah dedin
Ben oldum mat
Sen kazandın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!