Duysal Danğal Şiirleri - Şair Duysal Danğal

Öyle güzel bakıyodun ki dur,eritme! diyemedim.

Önce bir bulut saracak etrafını en pembesinden.
en tozpembesinden
ayakların yerden kesilecek
kanatlarını hissedeceksin
her şey o kadar küçük gelecek ki gözüne
dağlar tepeler hakgetire

Doğru aşk,önüne gelenle "-ya tutarsa"yla olmaz; sütü bozuk olanın mayası tutmaz! ..

Aslında birbirimize yanlış insanlar değildik; olabilirdik.. / ama yanlış şehirlerdeydik..

"Kaybede kaybede kazanmayı öğrenirsin" diyenler haklıymış..
Aşkta kaybettikçe bağışıklık kazandık.Artık kimseden etkilenmiyoruz.

Sağlam bir aşk istiyosan, malzemeden çalmadan seveceksin..

Varlığın ne verdi ki yokluğun benden alsın,
sen nötr kelimesinin sözlükteki anlamısın…

Sana dair hiçbir şeyi hatırlamıyorum artık
huyunu suyunu tenini kokunu saçlarını öpüşünü dokunuşunu...
Bunların hiç birini hatırlamıyorum.
Hele o baktığında mevsimleri değiştiren gözlerin yok mu
onu hiç hatırlamıyorum işte
demiştim sana;

Ekonomik krizi falan bilmem de, tam geliyor diye umutlandığın anda,teğet geçen aşklar var..

İleri derecede şizofrendi; hep gerçek aşktan söz ederdi...