Duysal Danğal Şiirleri - Şair Duysal Danğal

Ferhat ile Şirin,Leyla ile Mecnun.. Ecnebilerden de Romeo ile Juliet var.. Hele bi karşılaşalım; aşk tarihi bizi de yazacak.. Umudum var..

O kadar sefildim ki aşka,
“–bi ekmek parası ” dilencisiydi kalbim
açlıktan ağlardı sitemli bir nağmede..
o nağmeyle dans etmeyi öğrendim,
hayat geldi üstüme; yılmadım!
İnadına dans ettim;

Beynimdeki sen rezervine ambargo koysam da kalbimdeki hala sana sebil..

Döner bıçağı,kasatura,el bombası, tank,tüfek,tabanca,onun gözleri,bazuka,roketatar...

Can üstad nur içinde yatsın ama;
sevdiğin kadar sevilmek masallarda olur,aldanma...
Çok seversen acın da büyük olur,bunu sok kafana...

İhtiyarlıktan korkma...
Elden ayaktan düştüğün gün; aşka düştüğün gün..
Korkacaksan;
göğsünü gere gere aşktan kork..

Tek başına hiçbir anlamı olmayan "ikileme"ler gibiydik sen ve ben..
Gel anlam katalım aşka; sen şuna kısaca "biz" desen? ..

Bir fahişenin “işleyen demir pas tutmaz” iyimserliğindeydi çoğu zaman aşk; zoraki gülüşlü,kaderine razı,faillerine sitemkar...

Sen hala yok ben başkayım çekiciyim seksiyim diye kasıl dur ortalıkta..
Bir gülüşüyle mevsim değiştiren var be! Sen nesin ki,hey yavrum hey! .

Bazı geceler bitmez
bazı sesler duyulmaz
kördür bazı gözler; görmez
her ateş yakmaz mesela
her ten ısıtmaz
yağmurun bile ıslatmadığı