Güven öyle bir madendir ki; kırıla kırıla matlaşır.Un ufak olsa da,doğru ışığı aldığında yeniden parlamaya başlar.. Işığınızı doğru seçin...
Bir aşka yüklenebilmiş en derin anlam,
sabah perdenin arasından usulca yatağıma sızan tatlı bi günaydın öpücüğü,
kendimi kaybettiğim büyülü güzellik…
Yaramaz bir çocuk edası mimiklerinde,
gözlerinde hayatın yorgunluğu,
konuşamayan,yüzüme öylece bakan,bakışlarıyla eriten,
Anadan,babadan,yardan geçersin,
nice topraklardan geçersin;
ama öyle bir yer var ki adı Gelibolu..
Orası geçilmez; geçemezsin,geçemedin eloğlu! ..
Geriye ne mi kaldı? Boğazımda düğümlenen kelimelerden,sana dair basılmamış kalınca bir roman kaldı...
Adına “hayat” dediğiniz
şık anlamlar yükleyip
mecazi işvelerle baştan çıkarttığınız,
bedenlerinizi doyurduğunuz bu toprak
sandığınız kadar temiz değil;
görüyorum…
İkimiz de edebiyat tutkunuyduk aslında..
Ben şiirler yazdım sana; sen masallar uydurdun aşka..
Bir varmış bir yokmuş..
Eee daha daha? ..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!