Duysal Danğal Şiirleri - Şair Duysal Danğal

0

TAKİPÇİ

Duysal Danğal

Anonim sözler kadar kimliksizsin..; sahiplenenin çok,nesin kimsin kiminsin bilen yok...

Devamını Oku
Duysal Danğal

Şimdi sus!
Tek kelam etme; yalnızca utan…
Yüzüne erdemli bir değer kazandır mesela; kızarsın…
Sen değil,gözlerin diz çöküp ayaklarıma kapansın!
Son borcunu ödediğine inandığında,
yüzünü de al,uzaklaş!

Devamını Oku
Duysal Danğal

Her şeyden konuştum,her şeyi yazdım,aşkı bile tanımladım; kelimelerim bir sana yetmedi "baba"! Anlatamadım seni...

Devamını Oku
Duysal Danğal

Hayatıma giren tüm Brütüs’ler seni tanısa kendilerinden utanırlardı.Zira hiçbirinin üzerine -“sen de mi? ” Sorusu bu kadar güzel oturmadı.Sen de mi “sevgili” Brütüs,sen de mi?

Devamını Oku
Duysal Danğal

Çocukken kardeşimizin oyuncağını kendimizinkinden daha güzel diye kıskanırdık,bir fırsatını bulup kırar atardık,büyüdük zihniyetimiz değişmedi,güzel bir kalp gördüğümüzde bir yolunu bulup kırıp atıyoruz…

Devamını Oku
Duysal Danğal

Beni tanıyanlar beni iyi bilirler,öyle ki hakkımda 3 kez iyidir dedikleri olmuştur,3 peşi sıra; iyidir... Yani 3 kez iyi bilirdik...

Devamını Oku
Duysal Danğal

Dedin ya bana -neden ben? Benim gözümle kendine hiç baktın mı sen?

Devamını Oku
Duysal Danğal

Her seferinde suya düşürdüğün hayallerim bile yüzmeyi öğrendi,sen hala adam gibi sevmeyi öğrenemedin...

Devamını Oku
Duysal Danğal

Aşka pamuk ipliğiyle tutunan birinin,kelebeklerin aşkını küçümsemesi sence de ironik değil mi sevgili? ..

Devamını Oku
Duysal Danğal

Yazılmış tarihle ufkunu doyuramayan ucube,yazılacak tarihe feda edilecek ilk piyondur...

Devamını Oku