Durdu Mehmet Dalkanat Şiirleri - Şair Du ...

Durdu Mehmet Dalkanat

Ademin yasak meyvesine aydınlık diye koşarken bir zaman diliminde herkes, ben cennette kalmayı yeğledim Ronahi.Yalnızlığımın içinde büyüyen esmer bir inciydi adın.Öyleki…bana cehennemi özletecek kadar…


İbrahimin ateşi yaksın kavursun bizi de Ronahi.
Ne Türk kalalım, ne Kürt, ne Laz olalım ne Çerkez.
Geçmişteki adımızı unuttuk biz Ronahi.

Devamını Oku
Durdu Mehmet Dalkanat

Bıraktığım yerdesin...
Arkama bakmadan yürüyorum..
Güllerini istemiyorum sanma..
Sana inat...
Seni her an düşlüyorum...

Devamını Oku
Durdu Mehmet Dalkanat

Yüreğim üşüyor be gülüm.
Yalnızlığım titretiyor içimi.
Bir bahar şarkısı gibi mırıldanıyorum seni.
Yaz sıcağında ısıtıyor, sırtımda taşıyorum.
Yeşille büyütüyor, sarıyla avutuyorum kendimi.
Geceler boyu bekliyorum başucunda.

Devamını Oku
Durdu Mehmet Dalkanat

Ben kadere küsmüşüm, hayat bana zor gelir.
Varamadım yanına, sen benim gurbetimsin.
Ateş düşmüş gönlüme, nefesimden kor gelir.
Eremedim murada, sen benim gurbetimsin.


Devamını Oku
Durdu Mehmet Dalkanat

Gün kan rengi doğar ufukta.
Henüz mahzende tomurcuklanan,
Ayın bir yüzü.
Namlunun ucunda kan gülleridir açan.
Dört parmak kar altında.
Hüzünlü bir gülümsemedir kalan.

Devamını Oku
Durdu Mehmet Dalkanat

Yıkıntılar içinde, bir baykuş öttü yine.
Nedir bu uğursuzluk, sana sormadım sustum.
İçime bir kor düştü, eğdim başımı öne.
Yorumsuz kalsın dedin, söze girmedim sustum.

Yerinden kalkamazsın, geceler uzar gider.

Devamını Oku
Durdu Mehmet Dalkanat

Sesini duymak çok güzeldi…
Yanaklarımı okşuyordu sanki,
Ipılıktı nefesin…
Sevgiyle dolu bir yaşam fısıldıyordu …
Kelimelerle çizdiğim solgun ve belirsiz siluetin,
Gerçekten sesini duymak çok güzeldi ama…

Devamını Oku
Durdu Mehmet Dalkanat

Ah öyle bir ateş ki, Göklerden bir armağan.
Unutma hiç sevdiğim, varlıkta ki özümüz.
Bizi buldu damlası, çağlayan bu ırmağın.
Unutma hiç sevdiğim, Mevlana’dır yüzümüz.

Biz diktik bu gülleri, asla ezmeyeceğiz.

Devamını Oku
Durdu Mehmet Dalkanat

Bir ömür beklemişti, ne zaman gelir diye.
Kırıldı ümitleri, sevgiliyi sarmadan.
Sonbahar rüzgarları, savurdu saçlarını.
Üşümüştü yüreği, zemheriye varmadan.

Ne de çok ağlamıştı, gülmeyen kaderine.

Devamını Oku
Durdu Mehmet Dalkanat

Dağlar bulutlar gibi, yürüse yeryüzünde.
Can çıkıyor olsa da, yine bitmez bu sevda.
N’oluyor dese insan, kalmasa fer yüzünde.
Son dakika, son nefes, yine bitmez bu sevda.


Devamını Oku