Hayatı satırlara sığmayacak kadar çalkantılı
Dallar veda ediyor, yıllarca dost bildiği ağaçlara
Umutlarım tükeniyor, sevgiden, aşktan yana
Dertler sıralanıyor hayatımda, hep peşi sıra
Gözlerim kan çanağı misali, düşleri solmuş dünyamda.
Bir gün görsem seni, ruhumu teslim etmeden
Geçiyor zaman sevdiğim, biz istemesekte
Gözlerimiz doluyor bazen, ikimizinde
Hasret duyuyoruz bazen, geçen günlere
Ümit besliyoruz, mutlu günlerin geleceğine.
Kırgınlığımız olduğu zaman dahi sevdaya inandık,
Aşkımız, yaprak döker bazen sonbaharda
Bakar gözlerim geçmişe, arar mutlu günleri
Sevdamız, ansızın yeşerir bu kuru dallarda
Birleştirir bu dünya, kavuşturur ikimizi.
Serden haber gelmez, uzundur yollar
Hayallerim vardı, yarım kalan
Mutlu günlerin varlığına inandıran
Şimdi hepsi yarım kaldı,
Sevdiğim, gözümdeki yaşı aldı.
Buruk kaldı senden gayrı yüreğim,
Ölüm benimle tesir ediyor bugünlerde
Yaşamı, yaşamayı bilmediğim için
Göğe bakıp, hayaller kuruyorum saatlerce
Hülyasına inandığım, güzel günler için.
Göçmen kuş edasıyla süzülürken
Gönlüm solmadan gel, yıllar geçmeden
Bize ait olan bu aşkı yitirmeden
Hatıralar kalır akılda, sen çekip gitmeden
Bulunmaz bir daha inan, seni benim gibi seven
Sevda da değildir, senden ayıran beni
Pınarlar akıyor önümüzden, tüm gürültüsüyle
Kuşlar ötüyor, hayatta renk katan sesleriyle
Ve sen, şimdi gidiyorsun beni bırakıp
Bir hasret türküsü namesiyle...
Olurdum senin için; hem dost, hem eş
Mağlup oldum bakarken gözlerinin içine,
Aşkımı serdim, diz çöktüm önünde...
Yabancı diyarlardan gelmişcesine,
Alışamadım; aşkına, sevgine.
Mağlup oldum, karşılığı olmayan duyguların
Gözlerinin ışığından almalıyım kendimi,
Unutmalıyım, yaşanmış güzel günleri
Dilimden düşürmesem de ismini,
Kalbime gömmeliyim seni.
Bir bahar sabahı, yine hayallere daldım.
Bu mesken yollarda, hep seni aradım.
Sevgiyi, aşkı; sayende tanıdım
Kimseye inanmadığım kadar, sana inandım.
Hep dert yandım, hep yakındım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!