Kaçıyorum peşimden gelen kötülüklerden
Sığınmaya çalışıyorum sana ait olan limana
Demirlerimi çözmeye çalışmaktan yoruldum
Hasret kaldım neşe saçan bulutlara.
Vapur kalkıp gidiyor çanlar eşliğinde
Dinlediğim şarkılar ilham oluyor bana
Gördüğüm güzellikler yaşamama sebep
Onca şey çektikten sonra bile
Hâlâ yaşama tutunmaya çalışıyorsam
Borçluyum şarkılara,güzelliklere
Minnet duymalıyım varlıklarına
Varmak istiyorum gönlüne giden kapıya
Hunharca ardından koşuyorum
Sığınmak istiyorum senli yarınlara
Bugünüm tutuyor ellerimi, gelemiyorum.
Göçmen kuşlar söylüyor şarkımızı
Ne kadar da sahte bu insanlar
Sevinçleri, hüzünleri
Her biri gösteriş için artık
Kimsenin gerçekten umrunda değil
Gece yatağa aç giren bir çocuk
Kimsenin ilgi odağı değil gerçekte
Yıkılmış üzerime hayatın enkazları
Yüküm ağır,
Taşıyorum sırtımda
Koca dünyayı
Çilem bitmez benim
Bu hayat denen
İnce ince yağmaya başladı yağmur damlası
Dilimde eskiden kalan o mahsun türkü belirdi
Kalbimin derinliklerinde hâlâ sevdanın hatırası
Sanki ölü bir beden, yıllar sonra yeniden dirildi
Her güzel müzik notasında sesin aklıma geliyor
Karanlıklar içinde, hasta halimle
Soğuk odamda ölümü bekliyorum
Özlemin çok acı yüreğimde
Sana veda etmeden, çekip gidiyorum
Güzelliklerin saklı olduğu, bilinmeyen
Yaktım inandığım tüm masalları
Ellerimde ateşin korluğu tutuştu
Toplasam vücuduma sıralanan ihtirasları
Derler mi, hayat son buldu?
Mahşerde beklenir diyorlardı küçükken
Ölen insanlar orada sıralanırmış
Gün batarken doğdun kalbime
Melekler getirdi uzaklardan seni
Ne olursa olsun, sen gitme
Bir daha kaybetmeyi göze alamam seni
Eşlik et bana gün batarken
Hâlimi bilmiyor ya da görmüyorsun
Sen, sabahları şen şakrak gülümsemenle
Başlıyorsun yeni bir güne
Ben gülmekten, mutluluktan uzak
Yine bir başıma,
Yine yalnızım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!