Di Yar Şiirleri - Şair Di Yar

Bunca kalabalığın ortasında
Bir tek senin sesini işittim.
Ben konuşamıyordum.
Bu da beni bitirdi.

Beni

Kelimeler var
Bir tek o var
Elimde
İsterdim ben de
Başka şeyler
Bir zamanlar

Bizler, sığınacak bahanesi kalmamış ruhlar
acı içinde savrulur, hüzün içinde kavruluruz yaşamda
ve de sızlanmayız hiç
çünkü söz vermişizdir bize inananlara

an gelir sarsılır ruhumuz

öylesine korkunç ki bu geceler
tüketir her ruhu şafak sökmeden
yıldızları saklar bulutların ardına
ayı senden esirger
sakladığı güneşin ışığı hiç vurmaz pencerene

Ben ki acısız bir hiçim
Senin yanında nasıl şair olurum tanrım
Bu kelimeleri nasıl yazarım bir daha
Senin sımsıcak kollarındayken?

Beni affet, yanına gelemedim.

çekildim ve susadım büsbütün arzulara
o dehşetli sarsılmalardan azade miydi ruhum
hiçliğin cazibesinde var olanı yitirdim
yitirilmiş hisleri, karanlıklardan bekledim

ah, bakın yine bir ezgi duyuyorsunuz

ah karanlık yollar ve susmak bilmeyen çığlıklar!
izin alıyorum sizlerden bir fısıltıyla geçmek için buralardan
dingin bir sığınak arıyorum çünkü seziyorum yaklaşmakta olan fırtınayı
kaçmıyorum da, sanmayın beni korkak ama itiraf ediyorum ruhum pek tutsak

ah, farkediyorum gözlerinizde olan biteni, nasıl da aşağılıyorsunuz beni

savrulan bir kayık gibi,
ama denizde değil
okyanusta,
yüzme de bilmiyorum,
işte şimdi çırılçıplağım
çünkü rüzgara,

bu diyarlarda pek kimse yok
birkaç ağaç
ahşap bir ev
bir de çoban var
oysa tek bir koyunu bile yok

bir düşün içinde sarmaladım gözü yaşlı çocuğu
henüz büyümemişken bakakaldım gözlerine
o ki yaramaz eylemler silsilesinde
tek bir suç işlememişti dünyaya karşı

ama ansızın dönüverdi sırtını