Kâğıtları, beyazı ve hayatı gördüm...
Seni, hayatını ve kendi yüzümü.
Görür görmezliğimi...
Anlayamamanı,
Dilendiğimi,
Bir çiçek nasıl göçer bilir misin?
Bilmediğin,
O çiçek nasıl da her yaşadığın göçte
Seninle yaşar.
Sana göçmen çiçekleri anlatırdım,
Arıyorsun hiç durmadan,
Kayıp bir tarih gibisin
Sevgilerde adı yok bir kadın gibi...
Soruyorsun kendine,
Sen bulamadın,
Denizler taştı...
Bir başka zaman derdindeyim,
Biriktirdiğim hatıralarımla.
Bıraktığım sevda elindeyim,
Başkaldıran sisler bulvarında.
Başkalaştığım ne?
Adam
Fotoğraf gibi yaşadık,
Renkleri gün geçtikçe soldu ömrümüzün..
İlk anında bir heyecansa,
Sonunda bir yırtılıştı bütün bunlar..
Savaş bitti,
Gün gerçeğine döndü...
Şimdi kuru dallarında bomboş bir ülke
Sürülen onca yürek,
Yakıyor toprağı kendi cesetleriyle.
Talanlar bırakmış ardında zalimce
(.)
Kimse bulamaz seni
Aradığı boşluğunda,
Kimse.
Seni alamaz, satılıp koy verilen pazarlarda.
Bir şehir uzakken diğerine,
Seni oradan tutmak isterdi yüreğim,
Acılara inat...
Bir çiçeğin tohumlarını sunarken sana,
Doğumlarıyla yeniden gülmeli hayat...
Her şey değişmeli
Özlemektir tüm niyetim korkma,
Karşısına ne çıkar diye sormadan
Usanmadan özlemek, sana gelirken.
Suskunluğumsun,
Dudaklarımdan dökülemeyen
En alımlı şarkılarımsın.
Çıkıp gittin aniden,
Bile bile sessizliğin seni buradan almasını
Denedin yinede konuşmayı
Sessizliğinle bırakıp gittin,
Kulaklarımda tanıdık bir ezgi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!