Kadınım, fikri muallaka bulanmışsa bu ser
Kimi sende fiil makama bulursa eğer
Bil ki;
sergüzeşt sende
Eylemi nice ser,
Semasına aldanıp
Yaşlanıyoruz işte,
Hayat bırakıp gitmekte zamanı geldiğinde.
Yaşlarımızı Takvim avuntularında,kim koparacak?
Yaşlarımızı yüzünüzden gözlerinizden,
Hazan misali yaprak yaprak yaprak..
Kim dökecek hüznümüzden?
Her inancın özünde saklı bir kaygıdır.
Acabaların ve amaların varlığında,
soruların cehenneminden kaçıp
kaderi yapar aldanışları.
Sevdiğin,sahiplendiğin biraz sen olur
Güneş küskün yüzünü denize dökerken akşam olur
Seni düşündüğüm satır başları yeni bir bekleyiştir.
Bu gece yeniden seni hatırlıyorum,
Gözlerim yine aynı yıldızı arıyor gökyüzünde.
Sessizce dalıp gidişini hatırlıyorum
Yüreğime uğradığın zamanları düşündüm demin.
İnsan ne garip bir boşluk yaratır kendine,
Hep sürüklenir yarattığına birde.
Bende seni yarattım yüreğimde, gizlice.
Hayallerin kucağında saçlarını okşadım,
Merhaba yaşamın diğer adı,
Güncesiz boşlukların içinden çık
Ve selam ver bana
Sevebildiğin her şeye.
Bu kadar daha inan
Kim görse tanır beni,
Tanır kendince, hep aldanır.
Kim bilse, düşürüp kaybeder,
Cebindeki cümleyi.
Giden olmaz sanırsın, giderler
Gözlerin derin, bir gölde yansıyan,
Eski bir masal, rüzgarın sakladığı.
Bir gecenin sessizliği, anıların yankısı,
Kalbimde bir sır, yılların hatırası.
Yüzümde bir gülümseme, eski zaman rüyası,
Güneş batarken buluşuruz yine,
Bilinmez bir yere götürür bizi,
Sahiller anılarla dolup taşar,
Dalgaların sesi ruhumu sarar,
Gözlerinde özlem, geçmişin izleri var.
Nerede yaşar insan?
Aklında hep huzur düşüncesi.
Nereye yol alır?
Bilinmez, yollar ayrılır.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!