Coşkun Arslan Şiirleri - Şair Coşkun Arslan

Serzeniş

Bir hüzün türküsüdür kulağımda çınlayan.
Notalar kurşun gibi üzerime geliyor.

Devrik düşüncelerin benmiyim? müdavimi.

Bakma bu ölü duruşa
Yaşıyoruz hep beraber
Umutlar çıkınca boşa
Şaşıyoruz hep beraber

Hem perişan hemde sefil

Mayınlı tarlanın kanlı telini
Hudutlarda nöbet tutandan öğren
Mermiyle silahla kuşanıp belini
Şu Dağlara pusu atandan öğren

İmandan yürektir çelikten beden

Maveraya Yürüyorum

Sen ateşinde ısınırken
Ben dumanında zehirlendim hayatın
Bazen uzaktan baktım öylece
Bazen kıyılarında dolaştım vuslatın.

Kırım da soykırım, Bağdat ta feryat
Gazze de kardeşim yaralanıyor.

Suriye ye gözdağ İran a tehdit
Hedefler bölgeler sıralanıyor.

Sevabı senindir, uzat elini,
Günahını dünden üslenen benim.
Yüreğinle dinle titrek sesimi,
Yalansız riyasız seslenen benim.

Gönüldür hududu çizilmez umman,

Alından ter damardan kan dökmüşüz
Her karış toprağına arazine vatanım
Onlar seni candan aziz bildiler
Selam şüheda gazine vatanım

Çayları musiki çağlayıp akan

Mektubunda köyden sual etmişsin
Hayatımız aynen geçiyor gardaş
Üç aday yarıştı muhtarlık için
Sezai nin tahtı uçuyor gardaş

Hayvanlara yaylım kalmadı gene

Batıdan doğdu güneş yokuşa aktım bugün,
Dünü kurtarmak için yarını yaktım bugün.

Hayatın fay hattında harcamışım bir ömrü,
Gergin yayın ağzında paslanmış oktum bugün.

Vatana bayrağa onca tehditler.
Kemikleri sızlar duysa şehitler.
Artık mecliste havlıyor itler.
Dişini sökecek devlet kalmamış.
...
Yürekler kin nefret kuşanır oldu,