Cihat Şahin Şiirleri - Şair Cihat Şahin

Adammı sanırsın; sen her beşeri?
Binlerde birdir; gerçek adamlar!
İrtikâp ederse; biri her şerri,
Adamdan sayılmaz, böyle nadanlar!

Adamlık zor zenat; gerekir emek!

Ben sen ve o, ben bir hiçim asıl o!
Sen öğret bana onu ve onu başıma ko!
Sen en büyük elçisin, âlemlere tercüman,
Ve onun resulüsün, tek ilahım benim o!

Onu bana tanıtan, külli bürhan üç adet,

Bulamazsın bir delil, âlemleri elesen!
İnanmazsan evreni, vur eleğe ele sen!

Öncelikle bir bürhan, al eline hele sen!
Şayet yoksa kanıt’ın, gelmelisin yola sen!

Çoğu gitti, azı kaldı
Dayan kardeşim dayan!
Zahmet bitti, haz’ı kaldı
Dayan dindaşım dayan!

Yirmi yedi oldu mazi

Bir yave çıktı,” hoş görü”diye,
“Bi hoş görü’ye”,hoştur diyorlar.
böyle”loş görü”,dindeymiş güya(!)
Isıtıp ısıtıp, onu yiyorlar.

“Hoş görü”demek, taviz demekmiş!

Amellerin değeri; elbet niyete göre!
Olursa niyet halis; hasene olur fiil.
Boşa atma ameli; gözlerin göre göre!
Yoksa çıkar zararlı; ibadet yapsa fail!

Amellerden üstündür; elbette safi niyet!

“sanat, sanat içindir”(!) diyor bazı çevreler,
“sanat, sanii içindir” derdi bizim devreler!

Niye inkâr ediyor saniini sanatçı?
Bunlar küfr-ü inatta iblisten de inatçı.

Kim isterse tam sıhhat
Etsin çokça seyahat
Böyle yapıp edenin
Geçer ömrü pek rahat

Sabah erken kalkarak

Şefaatin bir nevi, olmalı ki seyahat;
Onun ile sıhhatli yaşanıyor şu hayat

Vesilelik demekse, şayet dilde şefaat;
Safahat’a Şefi’dir, demek fazla seyahat.

Geldi, geliyor derken, gitti Recep ve Şaban,
Dört gözle bekleyene, geldi canım Ramazan!
Hoş geldin” demeliyiz, şu sultan-ı şuhur’a,
Sevmese de bu ayı, üç beş gafil lafazan!

Elbette büyük lütuf, riyazetli şu günler,