Sürgün ülkesinde bıraktın beni,
Bozkır ortasında begonvil olmadan.
Oysa milyar kelime ektim şiirlere,
Konu ettim kitaplara bu sevdayı,
Türkü türkü bakan gözlerine sığdırdım Anadolu'yu.
Bembeyaz sayfalar istiyorum ıslak ıslak,
Gökyüzü ve bir demlik çay…
Hazan istiyorum yaprak yaprak,
Ve bir toprak kokusu içime dolacak kadar.
Yağmur yağsa,
Umut ettik sevgili kuşlar,
Kapatmayın göğü o heybetli kanatlarınızla,
Leylaklar döktük şiirlere,
Maviye inandık,
Kalbimizin her dalında sevgiyi yetiştirdik,
Umut ettik işte sevgili kuşlar,
Unuttum sanıyor İstanbul,
Gökler, denizler,
Bu kavurucu sıcak unuttum sanıyor.
Memleketim unuttum sanıyor,
Bu yazdığım demirden keskin şiirler,
Çiçekler, gül tutan bahçeler,
Ah yüreğimde yuva kuran ahu zarım,
Gönül bahçemde filizlenen biricik canım.
Sen yokken kelimelerde hasret mısralara,
Uzaktan seviyorlar birbirlerini.
Uzaktan sevmek ne demek can nurum?
Uzandı elim uzandıkça çehrene,
Ay yıldız hasretinle göklerde,
Kükredi gurbet seli çığlıkları heybende,
Ben sana sevdalıyım yârim ol İstanbul.
Maşuk derdime bulmadı çare,
Ben seni yeşile veda vaktinde sevdim.
O vakitler çocuk sesleri korna seslerine karışıyordu,
Kayın ağaçlarına sonbahar düşüyordu,
Gün doğumuna ilk uyanan penceredeki fesleğenler oluyordu,
Sonra sevdalar çıkıyordu bu zemheri sahneye.
Yedi yıl geçti üstünden,
Uzun yollara bıraktım umutlarımı,
Beyaz bir ceket asılı sırtımda,
Kalbim de buz gibi duruyor sevdalar,
Çiçeklerden evler kuruyorum,
Her birin de adın saklı,
En sevdiğin şarkıyı mırıldanıyor İstanbul,
Zararını kim öder bu acının?
Bu sevdanın,
Bu kayıpların...
Dizeler koydum dünyaya,
Toroslardan göğe uzandı duymadınız.
Şimdi zararını kim öder geçen zamanın?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!